ความคิดเห็นที่ 1 ภาพผมเมื่อหลายปีก่อน คือ เด็กจบใหม่ ไฟแรง ผมตั้งใจทำงานหามรุ่ง หามค่ำ มีความก้าวหน้าในอาชีพแบบก้าวกระโดด........ จนเมื่อเข้าปี 2009 ผมเกิดอาการคล้ายๆแบตหมด ไม่อยากทำงานอีกต่อไปแล้ว มันคงเป็นอาการที่ค่อยๆสะสมมาในช่วงเวลาทำงานหนักหลายๆปี แต่เพิ่งมาออกอาการ ซ้ำร้ายผมยังเบื่อเมืองไทย เบื่อกรุงเทพ เบื่อทุกสิ่ง ไม่รู้ว่าเคยเป็นกันไหม เวลาที่ตื่นมาแล้วเจออะไรแบบเดิมๆ ตื่นมาเช้าไปทำงาน เจอเพื่อนร่วมงานหน้าเดิมๆ ลูกค้ารายเดิมๆ มีปัญหานิดหน่อยก็พาลหงุดหงิด พอเสาร์-อาทิตย์ ก็ทำได้แค่ตอนเย็นออกไปเดินห้างเพื่อหาอะไรกิน ทุกอย่างเมื่อรวมกัน มันเลยเกิดอาการหมดไฟ ในตอนนั้นคิดได้อย่างเดียวว่า ยังไงขอไปเจออะไรใหม่ๆในชีวิตบ้างดีกว่า ... จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:18:26

ความคิดเห็นที่ 2 …ออกไปหาประสบการณ์ใหม่ๆในชีวิต … ในเวลานั้น คิดว่าตัวเองไม่มีความสุขครับ ไม่รู้ว่าถึงขั้นเป็นโรคซึมเศร้าไหม แต่พอผมพบว่าตัวเองไม่มีความสุข แล้วให้ยอมรับมันเฉยๆ มันคงไม่ได้ ต้องทำอะไรสักอย่าง คิดว่าการย้ายงานคงไม่ใช่คำตอบที่ดีสุด เพราะถึงแม้จะเบื่อที่ทำงาน แต่ก็คิดว่าการเปลี่ยนที่ทำงาน คงจะช่วยแก้ปัญหาได้ระยะสั้นเท่านั้น เหมือนคนปวดฟัน กินยาแก้ปวดมันคงไม่ช่วยให้หายปวดได้ตลอดไปหรอก มันต้องถอนเท่านั้น ถึงจะหาย !! ดังนั้น วิธีการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดที่สมองผมคิดได้ คือ "การไปใช้ชีวิตที่เมืองนอกครับ" เมื่อคิดให้รอบคอบถี่ถ้วนแล้ว ผมก็ตัดสินใจยื่นจดหมายลาออก  แต่ว่าการเจรจาไม่เป็นผล คนอยากไป แต่ไม่ให้ไป แต่นายผมก็มี solution อะไรบางอย่างกลับมา ไม่ใช่การเพิ่มเงินเดือน หรือเลื่อนตำแหน่งหรอกครับ แต่เป็นการรักษาเก้าอี้ไว้มากกว่าครับ อยากไปพักก็ไป พักเหนื่อย ชาร์ตแบตให้เต็ม แล้วค่อยกลับมาทำงานใหม่ ในตอนนั้น ผมไม่รู้หรอกว่ามันเป็นการแก้ปัญหาที่ถูกจุดไหม ผมรู้แค่ว่า นายอนุญาตให้ไปพัก ทางบริษัทก็ไม่ต้องเสียผมไป มันอาจจะเป็นการแก้ปัญหาที่ win-win ทั้ง 2 ฝ่ายด้วยมั้ง ฝ่ายนึงได้ไปเที่ยว อีกฝ่าย ไม่ต้องหาพนักงานมาเทรนใหม่ ซึ่งงานหนัก, ถึก และต้องกาคนมีประสบการณ์แบบนี้ มันหาคนที่อยากทำได้ยากจริงๆ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:20:12

ความคิดเห็นที่ 3 …บวก ลบ คูณ หารแล้ว คำตอบที่ได้ คือ อเมริกา… คิดไปแปดล้านตลบ ว่าจะหนีไปกบดานที่ไหนดี เมื่อดูข้อดี ข้อเสียแล้ว ก็ได้ประเทศอเมริกานี่แหละครับ.. 1. มีเพื่อนสนิทอยู่ที่นั่น อยู่แถวซานฟราน ซึ่งเป็นเมืองท่องเที่ยวอยู่แล้ว ผมเลยจะไปขอแชร์อพาร์ทเมนต์ด้วยได้ครับ 2. เป็นประเทศที่มีที่ให้เที่ยวเยอะ แถมได้ไปอยู่ในที่ๆสภาพแวดล้อมเปลี่ยนไป คงจะชาร์จแบตตัวเองให้กลับมามีไฟได้อีกครั้งครับ 3. เลือกไปด้วยวีซ่าท่องเที่ยว ไม่ไปด้วยวีซ่านักเรียน ซึ่งถ้าไปก็คงลงเรียนภาษา แต่คิดว่าภาษาของผมก็อยู่ในระดับสื่อสารได้ แถมนักเรียนที่โรงเรียนภาษาส่วนใหญ่ก็มีแต่จีน เกาหลี ญี่ปุ่น เลยคิดว่าคงไม่ได้ทำให้ภาษาผมพัฒนาเท่าไหร่ แถมเสียเวลาเที่ยวด้วย เพราะว่าต้องเอาเวลาไปเข้าห้องเรียนในบางวันครับ 4. ถึงแม้จะเข้าเมืองด้วยวีซ่าท่องเที่ยว แต่ระยะเวลาสามารถอยู่ได้ถึง 180 วัน หรือ 6 เดือนเลยทีเดียว ที่เลือกไปเพราะเหตุผลนี้เลย อิอิ 5. สามารถรับจ๊อบทำงานเสิร์ฟในร้านอาหาร เพื่อเป็นการหารายได้เสริมช่วงที่อยู่ที่นั่น ไม่ให้เงินหมดและต้องกลับก่อนเวลา 6 เดือนที่วางไว้ครับ รวมถึงเป็นการค้นหาตัวเองด้วย ใครจะรู้ผมอาจจะชอบอาชีพนี้ ทำงานโดยไม่ต้องใช้ความเครียดมาก เหมือนกับงานนั่งโต๊ะ รายได้อาจจะดีกว่าทำงานรับเงินเดือนก็ได้ จริงปะ 6. ค่าครองชีพที่ถูกกว่ายุโรป จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:21:22

ความคิดเห็นที่ 4 …มุ่งหน้าสู่สถานทูตฯ… เช้าวันที่ 10 มีนาคม 2009 เป็นวันที่ผมไปขอวีซ่ายังสถานทูตครับ อาการกังวลเมื่อไปขอวีซ่านั้นเป็นกันแทบทุกคนอยู่แล้วสำหรับประเทศนี้ มันเริ่มตั้งแต่การจองคิว ซึ่งตอนนั้นจองยากมากมาย (แต่ตอนนี้น่าจะยากกว่า เพราะเจอกระทู้บ่นแทบทุกอาทิตย์) เอกสารทุกอย่างเตรียมไปเรียบร้อย แต่ตรงใบสมัครขอวีซ่านี่เองที่เป็นเหตุ เครื่องปรินท์ผมปรินท์บาร์โค้ดตกไป เลยต้องไปพิมพ์ใหม่ที่สถานทูต ซึ่งคีย์บอร์ดเป็นแบบสแตนเลส แข็งและพิมพ์ยากมากมาย เหอเหอ เริ่มมีลางไม่ดีละ ตั้งแต่ขอวีซ่าละเนี่ย แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ด้วยดีครับ คงเป็นเพราะหน้าที่การงาน แถมด้วยประวัติวีซ่าบางประเทศในพาสปอร์ต รวมถึงการเดินทางท่องเที่ยวอย่างต่อเนื่อง ก็ทำให้ผมได้วีซ่าท่องเที่ยว 10 ปี มาแบบไม่ยากเท่าไหร่ครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:22:20

ความคิดเห็นที่ 5 ... สละทรัพย์ เพื่อโกอินเตอร์... ทำงานมา 5 ปี สมบัติชิ้นเดียวที่ผมมี คือรถยนต์ 1 คัน ซึ่งเงินเก็บผมแทบไม่มีเลยครับ ผมมันพวกใช้ชิวิตเต็มที่ เพราะผมไม่รู้ว่าวันสุดท้ายของผมจะมาเมื่อไหร่ หากเอาแต่เก็บเงิน โดยไม่รู้จักใช้มัน เกิดวันพรุ่งนี้ ผมต้องลาโลกไป ผมก็คงเสียดายแย่ ผมเลยเลือกที่จะใช้ แล้วเหลือเท่าไหร่ค่อยเก็บ อาจจะเป็นระบบความคิดที่ไม่ถูกต้องสำหรับคนทั่วไป แต่เพี่อความสุขของตัวเองผมก็เลือกใช้เงินด้วยวิธีนี้แหละครับ ดังนั้น ตอนที่ผมจะไปเมืองนอก เงินในบัญชีผมมีแค่ 5 หลักเองครับ ซึ่งดูๆแล้ว ยังไงมันก็ไม่พอสำหรับการไปอยู่ประเทศที่ค่าครองชีพแสนแพงอย่างอเมริกาแน่ๆ ประกอบกับรถยนต์ที่ผมใช้มานั้น เพิ่งจะผ่อนหมดพอดี และในช่วง 6 เดือนที่ผมจะไม่อยู่เมืองไทยนั้น ก็ไม่มีใครใช้รถ ยังไม่รวมเงินส่ง condo ที่ผมจะต้องส่งในแต่ละเดือนอีก ผมจึงตัดสินใจขายรถคันนี้ทิ้ง เพื่อที่จะเป็นเงินไปซื้อค่าตั๋วเครื่องบิน, เป็นเงินติดตัวไปเมืองนอก, ปันเงินบางส่วนไปซื้อหุ้นทิ้งไว้ รวมถึงเอาเงินไปโปะค่าคอนโดในช่วงที่ผมไม่อยู่เมืองไทยครับ และสิ่งสุดท้ายคือกล้อง Nikon D90 ที่ผมซื้อก่อนเดินทางไม่ถึงเดือน เพราะผมตั้งใจเอาไว้ด้วยว่า ช่วงที่ผมไปพักผ่อน ผมจะไปฝึกถ่ายรูปด้วยกล้อง DSLR ตอนอยู่ที่นั่นและผมก็ได้ใช้มันค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว หลายๆท่านอาจจะสงสัยว่าผมเอาเงินไปเท่าไหร่ในทริปนี้ ผมเอาไป 4800 เหรียญครับ หรือ 165,000 บาท (เทียบกับอัตราแลกเปลี่ยนในขณะนั้น) หากเงินหมดก่อน ผมก็เลือกที่จะกลับมาทำงานต่อที่เมืองไทยครับ แต่ลึกๆคิดว่าน่าจะพอ หากหางานทำไปด้วยได้ หรือถ้าติดใจจริงๆก็อาจจะใช้บัตรเครดิตไปก่อน แล้วค่อยกลับมาเคลียร์ยอด กายพร้อม เงินพร้อม ตั๋วเครื่องบินพร้อม กล้องพร้อม เราก็ลุยยยย!! จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:24:27

ความคิดเห็นที่ 6 ...ออกเดินทาง... ใช้เวลาเตรียมตัวประมาณ 2 เดือน หลังจากที่ได้วีซ่ามา หลักๆก็เคลียร์งานให้เป็นภาระกับคนที่มารับช่วงต่อ, หาตั๋วเครื่องบิน (ที่ราคาสมเหตุสมผล) ที่เหลือก็มาเตรียมตัวใกล้ๆหมดเลย เช่นข้าวของเครื่องใช้ที่จะนำไปที่โน่น ถึงแม้ว่าจะเป็นการเดินทางไปต่างประเทศ ทั้งไกล และยาวนาน ครั้งแรกของผม แต่ผมไม่ต้องการให้ใครไปส่ง แม้แต่ที่บ้าน, เพื่อนสนิท เนื่องจากมันมีระยะเวลาการเดินทางอย่างมากก็แค่ 6 เดือน เพื่อนบางคนอยู่เมืองไทยเหมือนกัน ไม่เจอกันยังมากกว่า 6 เดือนอีกมั้ง แถมสมัยนี้ยังติดต่อกันง่ายๆด้วยสารพัดวิธีทางโลกออนไลน์ เวลาผ่านไปวันเหมือนโกหก วันที่ 18 พฤษภา ผมก็มาถึงยังสนามบิน โดยสุดท้ายก็ยังมีเพื่อนขับรถไปรับจากที่บ้าน ซึ่งผมบอกแล้วว่าไม่ต้อง (กรู)ไปแท๊กซี่เองได้ แต่มันก็ยินดีที่จะมา เพราะว่าเดี๋ยวจะต้องไปเรียนต่อที่อังกฤษ คงไม่ได้เจอกันอีกหลายปี ความรู้สึกเมื่อผ่าน ต.ม. เข้าไปแล้ว มันเปลี่ยนไปเล็กน้อยจากการไปเที่ยวครั้งอื่นๆ ตื่นเต้น ปนๆกับแป้วๆ จะไม่ได้อยู่บ้านตั้ง 6 เดือนแหนะ ไม่รู้ว่าในอีก 6 เดือนข้างหน้ามันจะเป็นอย่างไรบ้าง ประเทศอเมริกาจะเหมือนกับที่เคยฝันไว้หรือเปล่านะ ผ่านไปชั่วโมงกว่าๆก่อนขึ้นเครื่อง ผมไม่ลืมที่จะโทรหาที่บ้าน และ เจ้านาย เพื่อเป็นการร่ำลาเป็นครั้งสุดท้ายครับ.. จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:25:39

ความคิดเห็นที่ 7 ...งานเข้าแล้วครับพี่น้อง... นั่งเครื่องบินมาเป็นสิบๆชั่วโมง ร่างกายเกิดอาการเพลียขึ้นมาเนื่องจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ นาทนั้นตอนที่เครื่องใกล้จะแลนด์ลง San Francisco ผมดีใจมากเลยครับ ไม่ได้ดีใจที่จะได้เที่ยวนะ เพราะยังอยู่อีกยาว แต่ดีใจที่จะได้ไปนอนบนที่นอนสบายๆซะที ....แต่เหตุการณ์กลับไม่เป็นแบบนั้น........... เครื่องบินที่ผมนั่ง มาถึงสนามบิน SFO ในเวลา 11 โมงเช้า ตามกำหนดการเป๊ะ ผมก็เตรียมตัวเข้าเมืองตามปกติ เหมือนที่เคยผ่านมาในหลายๆประเทศ แต่การเข้าเมืองครั้งนี้ ไม่เหมือนกับการเข้าเมืองครั้งอื่นๆ เมื่อผมไปถึง ต.ม. ก็ยื่นพาสปอร์ตให้ตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือ ต.ม. ถามผมว่าผมมาเที่ยวนานเท่าไหร่ ผมตอบไปว่า 4 เดือน (เพื่อที่จะได้สแตมป์แบบ 6 เดือน) พร้อมกับยื่นตั๋วเที่ยวกลับให้ดู เจ้าหน้าที่ชี้มือให้ผมเดินไปอีกด้านหนึ่ง ใช่แล้วครับ มันคือ "ห้องเย็น" ที่น้อยคนนักจะได้มีโอกาสไปสัมผัสกับมัน ใครจะไปคิดว่าผมได้วีซ่าจากประเทศที่ให้วีซ่ายากที่สุดในโลก รวมไปถึงการไปท่องเที่ยวมาอีกหลายประเทศ มีวีซ่าญี่ปุ่นพ่วงท้าย มันกลับไม่ได้สร้างความน่าเชื่อถือเลยหรือ ทำไมยังต้องส่งผมเข้าห้องเย็นเพื่อสัมภาษณ์ (หรือจับผิด) อีก ถ้าผมเข้าเกาหลีครั้งแรก แล้วโดนแบบนี้ ผมจะไม่แปลกใจเลย ผมยอมรับครับว่า ผมเข้าเมืองแบบไม่สุจริตใจ 100% คือตั้งใจจะหางาน Part time ทำ ในช่วงอยู่ยาว 6 เดือน (เพื่อเอามาช่วยค่าใช้จ่ายประจำวันบางส่วน) ซึ่งทางเมกา ไม่อนุญาตให้วีซ่านักเรียน วีซ่าท่องเที่ยวทำงาน ซึ่งกล้าพูดเลยว่าร้อยละ 95% ของคนไทยที่ทำร้านอาหารไทย ต่างเป็นพวกทำงานผิดกฏหมายทั้งนั้นแหละครับ คื่อถือวีซ่านักเรียน วีซ่าท่องเที่ยว แล้วมาแอบทำงาน หนักข้อกว่านั้นก็โดดวีซ่าเพื่อทำงานเลยทีเดียวครับ .. จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:27:38

ความคิดเห็นที่ 8 ...สัมภาษณ์เครียดในห้องเย็น... เมื่อไม่ผ่าน ต.ม. ตอนนั้นยอมรับว่าใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว จะเอายังไงดีเนี่ย ถ้าโดนส่งกลับประเทศ จะเอาหน้าที่ไหนไปบอกพ่อแม่ ไหนจะไปโม้กับเพื่อนไว้ว่าจะมาอยู่เมกา แต่ถ้าไม่มีรูปสักใบลง Facebook มันแปลกๆแน่นอน ในเวลานั้น ผมต้องทำใจดีสู้เสือครับ ไม่ตีตนไปก่อนไข้ เบื้องล่าง คือข้อมูลจริง ณ เหตุการณ์ในวันนั้น ซึ่งน้อยคนนักจะเจอ ยอมรับครับว่าผมไม่ได้ตอบคำถามทุกอย่างตรงตามความเป็นจริงหมด แต่ผมเลือกจะตอบตามหลักฐานที่ผมจะเอาไป เพื่อให้ผมผ่านเข้าเมืองได้ตะหาก.. เจ้าหน้าที่ : ทำไมตอนขอวีซ่า คุณบอกว่าจะมาเที่ยวช่วงสงกรานต์แค่ 10 วัน แต่พอมาจริงคุณถึงจะมาอยู่ 4-5 เดือน Coffee Blended : ก็ตอนนั้นผมอยากมาช่วงสงกรานต์จริงๆ แต่สุดท้ายผมเบื่องานและอยากมาเที่ยวแบบยาวๆ รวมถึงการมาหาที่เรียนต่อโทด้วย เจ้าหน้าที่ : ไม่ได้ทำงาน? ทำไมมาเที่ยวแบบยาวได้ล่ะ Coffee Blended : ผมยังมีงานทำครับ ที่ทำงานเสนอให้ leave without pay พร้อมกับยื่นจดหมายที่ทางบริษัทรับรองให้ว่าผมยังมีสภาพเป็นพนักงานอยู่ เจ้าหน้าที่ : แล้วจะเชื่อได้อย่างไรว่าคุณเป็นพนักงานจริงๆ ไม่ได้ทำจดหมายปลอม Coffee Blended : ลองโทรไปที่สาขา New York ดูสิครับ ออฟฟิซผมมีสาขาที่นั่น ชื่อผมมีอยู่ในระบบ email บริษัทจริงๆ เจ้าหน้าที่ : แล้วที่บอกว่าจะเรียนโท เกี่ยวอะไรกับการมาเที่ยว Coffee Blended : ก็ผมตั้งใจจะหาที่เรียน ทีแรกแพลนจะไปเรียนที่อังกฤษ แต่พอทราบว่าอเมริกา ก็ใช้คะแนน IELTS ได้เลยมา survey ดูสถานที่จริงเพราะไม่อยากดูผ่านเวบอย่างเดียว ไหนๆมาเที่ยวที่นี่แล้ว เจ้าหน้าที่ : แล้วแพลนจะไปเรียน อะไร คณะไหน Coffee Blended : MBA ที่ UIUC, Golden Gate (คำตอบในใจคือไม่ได้คิดจะเรียนโทเมืองนอก แต่สอบ IELTS ทิ้งไว้เพื่อวัดผลตัวเองเฉยๆ) เจ้าหน้าที่ : มีเพื่อนที่รู้จักในอเมริกาไหม ถ้ามี ขอเบอร์โทรด้วย Coffee Blended : มี 2 คน แล้วก็ให้เบอร์โทรไป เจ้าหน้าที่ : เอาเงินมาเท่าไหร่ มีบัตรเครดิตไหม Coffee Blended : 4,800$ มีบัตรเครดิตครับ ค่อยๆยื่นให้ดูทีละใบ จนถึงใบที่ 4 เจ้าหน้าที่บอกว่าพอแล้ว เจ้าหน้าที่ : แล้วทำไมตั๋วกลับ ถึงเปิดไว้ 6 เดือน Coffee Blended : ตั๋วผมเป็นแบบเลื่อนกลับมาสั้นลงได้ แต่เลื่อนระยะเวลาให้ยาวกว่า 6 เดือนไม่ได้ (แปลกมาก แต่ agent บอกอย่างนี้จริงๆ) ผมกลัวมีเหตุฉุกเฉิน ต้องกลับทีหลัง แล้วต้องมาซื้อตั๋วใหม่เลยตั้งวันกลับให้มันยาวๆไว้ก่อน เข้าใจตา Tom Hank ในเรื่อง The Terminal ก็งานนี้แหละครับ อารมณ์เดียวกันเลย มีต่อ.... จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:31:27

ความคิดเห็นที่ 9 ...สัมภาษณ์เครียดในห้องเย็น (ต่อ)... ในตอนนั้นผมเองเริ่มหงุดหงิด เพราะเสียเวลานานมาก 2 ชั่วโมงกว่าๆแล้ว มันไม่ใช่ถามตอบ  แต่ ต.ม. ที่สัมภาษณ์ผมถามแล้วก็หายไปเช็คข้อมูลผม โทรศัพท์หาเพื่อนผม ตรวจสอบชื่อผมที่ออฟฟิซสาขานิวยอร์ค และทำกับผม เหมือนผมเป็นผู้ต้องหาค้ายาบ้าซะอย่างงั้น ผมก็เลยไม่สนใจ เริ่มทำหน้าเหวี่ยงๆใส่ พร้อมกับตอบแบบห้วนๆบ้างในบางครั้ง จนหมดความอดทน ผมคิดในใจ ถ้า(เมิง)ถามอีกคำนึง ผมจะตอก ต.ม. กลับไปว่า If you want let me out of your territory, I'm fine!!!, I'm tired please let me go I need to take some rest!!! พร้อมกับหา plan สำรอง เมื่อถึงเมืองไทยคงทำตัวลีบๆแล้วรีบหาตั๋ว ทำเรื่องไปออสต่อทันที 55555 ก็คนมันเครียด มันหงุดหงิดที่นอนไม่พอหนิหน่า เจ้าหน้าที่ : คำถามสุดท้ายทำไมตอนกรอกข้อมูลขอวีซ่า ถึงไม่กรอกว่าจะมานาน ทำไมถึงบอกว่า 10 วัน เลยทำให้เราต้องสัมภาษณ์คุณเพิ่ม เราต้องขอโทษด้วยที่ทำให้คุณเสียเวลา แต่ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือกับเราเป็นอย่างดี Coffee Blended : ก็เปลี่ยน plan เพราะว่าได้หยุดยาวๆ เลยอยากมาพักผ่อน (take a rest for a while) สุดท้าย เจ้าหน้าที่ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มแล้ว  ผมเลยอดเหวี่ยงใส่ ต.ม. แบบจัดเต็มเลย stamp ให้เข้าเมืองโดยถูก ก.ม. พร้อมกับวันกลับในช่วง 6 เดือน ตามที่ใจปรารถนา เจ้าหน้าที่คนนั้นก็เดินออกมาส่งผมที่ถึงทางออก พร้อมกับจับมือและคุยอย่างอารมณ์ดี และอวยพรให้ผมเที่ยวให้สนุกแบบเต็มแม๊กซ์ มันช่างต่างกับตอนสัมภาษณ์เครียด อย่างกะหนังคนละเรื่องเดียวกันจริงๆ อันนี้ก็นานาจิตตังนะครับ สำหรับคนที่คิดจะอยู่ยาว คิดว่าถ้าตอบแบบผมว่าอยู่ 4 เดือน อาจจะโดนส่งเข้าห้องเชือดเช่นกัน แต่ถ้าตอบว่ามาเที่ยวปกติ 1-2 อาทิตย์ โดยมาก ต.ม. ก็สแตมป์ 6 เดือนให้อยู่แล้ว แต่ถ้าเค้าไม่สแตมป์ 6 เดือน แต่เป็น 1 หรือ 3 เดือน ผมก็ไมได้เที่ยวแบบเต็มๆ เลยบอกว่าไป 4 เดือนดีกว่า จะได้ได้มา 6 เดือน เรื่องนี้ ไม่โทษใครครับ โทษตัวเองล้วนๆที่ใจไม่บริสุทธิ์ 100% จริงๆ และอีกส่วนหนึ่งก็คนไทยเราด้วยกันเอง ที่เป็นโรบินฮู้ดโดดวีซ่ามาทำงานกันเยอะ ซึ่งถ้ามองในแง่ของภาพรวมของประเทศ เราไปแย่งงาน แย่งทรัพยากรเค้า แถมประเทศที่สิทธิมนุษยชนสูงอย่างอเมริกา จะมีองค์กรมากมายที่พร้อมจะช่วยเหลือคุณ ถึงแม้ว่าคุณจะมีสภาพเป็นคนผิด ก.ม. ในประเทศก็เหอะ ทำให้ทางรัฐบาลเค้าต้องเข้มงวดมากขึ้น ซึ่งผมมาอ่านเจอทีหลัง มีคนบอกว่าใครที่บอกว่าจะมาอยู่นานๆ มักจะโดนส่งเข้าห้องเย็น เพื่อสัมภาษณ์ก่อนเลย   จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:36:50

ความคิดเห็นที่ 10 ...เริ่มต้น ก็ไม่สวยซะแล้วววววว... หลังจากที่ผ่านพ้นวิกฤตการห้องเย็นออกมาได้ ผมต้องมานั่งรอเพื่อนอีก 1 ชั่วโมง เพราะเพื่อนผมกว่าจะมารับผมได้ ก็ต้องรอให้เสร็จจากงานที่ร้านก่อน ก็ดีครับ ไปเสียเวลาในห้องเย็นมาหลายชั่วโมง จะได้ไม่ต้องนั่งแกร่ว นาทีแรกที่เจอเพื่อนผม ก็ดีใจครับ แต่เหนื่อยจากการเดินทางและเครียดจาก ตม จัง เราไม่ได้คุยอะไรกันมากครับ เพราะยังอยู่ด้วยกันอีกนาน เพื่อนผมพาผมเดินขึ้นรถ BART เพื่อไปยังอพาร์ทเมนต์ อันจะเป็นที่พำนักของผมในช่วงอีก 6 เดือนข้างหน้า รถ BART ค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากสถานี SFO Airport ช้าๆ ในตอนนั้นผมจำไม่ได้หรอกว่ามันผ่านสถานีอะไรบ้าง แต่ความรู้สึกที่มองข้างทาง มันไม่สวยงามเอาซะเลย ทำไมภาพบ้านฝรั่งในหนัง Hollywood มันร่มรื่น สวยงาม แต่ความเป็นจริงแล้ว มันดูแห้งแล้ง บ้านเมืองไม่เป็นระเบียบ จนแอบคิดไม่ได้ว่า (กรู)มาทำอะไรที่นี่ฟระ แถมแถวบ้านคนจีนก็เยอะ หาหัวทองแทบไม่เจอ นี่มันใช่เมกาหรือป่าวเนี่ย!!!! ฮ่วยยยยย จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:38:50

ความคิดเห็นที่ 11 ... Maslow hierarchy ... คิดว่าหลายๆท่านคงรู้จักทฤษฏีของนักจิตวิทยาท่านนี้ดี ไม่มีอะไรมากครับ แค่เป็นลำดับความต้องการของมนุษย์ทั่วไป ซึ่งอยู่เมืองไทย ผมอาจจะใช้ชีวิตสุขสบาย โดยไม่ต้องไปคำนึงถึงความต้องการในขั้นแรกๆ ซึ่งเป็นเรื่องปัจจัยพื้นฐานทั่วไป รวมไปถึงการเอาชีวิตรอดไปวันๆ ผมกลับไปมองหาในขั้นที่ 4 อันเป็นเรื่องของการได้รับการยอมรับแล้วด้วยซ้ำ การไปอยู่อาศัยในประเทศแห่งนี้ ทำให้ผมกลับมาเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง จากที่เคยอยู่เมืองไทยสบายๆ มีรถขับ ไม่ต้องเช่าบ้านอยู่ รายได้ที่หามาเพียงพอต่อรายจ่าย มีเงินเหลือใช้ให้ชีวิตฟุ่มเฟือย แต่พอมาอยู่ประเทศนี้ ผมกลับใช้ชิวิตตรงกันข้าม ต้องทำตัวสมถะขึ้น จะซื้อของอะไรแต่ละเหรียญ หยิบแล้วก็คิด บางทีต้องเลือกที่จะวางกลับลงที่เดิม เพราะไม่อยากฟุ่มเฟือย รถจากที่เคยมีขับ ต้องเปลี่ยนเป็นพึ่งพา 2 ขาของตัวเองเป็นหลัก และใช้รถโดยสารสาธารณะ ซึ่งการที่กลับมาอยุ่ขั้นที่แสวงหาปัจจัย 4 อีกครั้งนั้น มันก็ไม่ได้แย่เสมอไปหรอกครับ กลับทำให้ผมได้บทเรียน และเข้าใจอะไรหลายๆอย่างด้วยซ้ำไป จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:40:08

ความคิดเห็นที่ 12 จบในส่วนช่วงแรก .... ในที่สุด ผมก็ได้เข้าไปประเทศนี้แบบหืดขึ้นคอเลยทีเดียว สารภาพว่าไม่เคยเล่าให้ใครฟังมาก่อนเลยนะครับ เพือนผมในชีวิตจริงยังรู้น้อยมาก ที่รู้ก็มีแค่เพื่อนสนิทไม่กี่คนเท่านั้นเอง … ก่อนจะมาล้วงลับตับแตกกันเพิ่ม ขอเตือนความจำซักนิด กับรีวิวทั้งหมดที่ผ่านมาว่าผมไปเที่ยวที่ไหน และเจอประสบการณ์อะไรบ้าง หากอยากสัมผัสตอนไหนอย่างลึกๆ หรือยังคงประทับใจกับตอนไหนเป็นพิเศษ ก็เชิญคลิกเข้าไปชมได้เลยนะครับ เพื่อเสริมอรรถรสในการรับชมรีวิวนี้ แนะนำให้เปิดเพลง “เพราะเธอ คือคำตอบ” ของวง ETC หนึ่งในศิลปินวงโปรดของผมคลอไปด้วยนะครับ เป็นเมืองที่ผมเปิดฟังบ่อยมากๆเลยเวลาที่ออกไปเก็บภาพนอกบ้านคนเดียว แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 54 03:42:16 จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:41:49

ความคิดเห็นที่ 13 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 1 : USA at a glance * * การเปิดภาพกว้างๆให้เข้าใจว่า Coffee Blended Exploring USA คืออะไร กว่า 180 วันที่ผ่านไปนั้น ผมไปประสบ พบเจอกับเมืองอะไรบ้างในประเทศนั้น  เพื่อให้เข้าใจภาพคร่าวๆสำหรับประเทศอันยิ่งใหญ่อย่างสหรัฐอเมริกา ประเทศที่มีขนาดพื้นที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 3 ของโลก รวมไปถึงข้อมูลพื้นฐานจำเป็นเบื้องต้น อย่างเช่นการหาโรงแรม ข้อมูลวีซ่า ตั๋วเครื่องบิน เป็นต้น จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:44:02

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุญาตปาดตอนจบของมหากาพย์นะคะ จากคุณ : Angel without wings เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:45:37

ความคิดเห็นที่ 15 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 2 : Fly me to Las Vegas * * เมื่อกะเหรี่ยงไทย ต้องออกเดินทางด้วยเครื่องบินจากเมือง San Francisco ไปยัง Las Vegas โดยที่ไม่เคยขึ้นเครื่อง Domestic มาก่อน เมื่อได้ใช้บริการแล้ว กลับประทับใจในความเป็น Virgin America มากๆ ถึงแม้ว่าจะเป็น Low Cost Airlines แต่สภาพเครื่อง และบริการ ดีกว่าสายการบินในบ้านเราเยอะ ชอบความเป็นกันเองของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินด้วยครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:45:49

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ Angel without wings - อุตส่าห์แอบซุ่มรีวิวเงียบๆแล้ว ยังโดนปาดทันอีก เหมือนเด็กแอบกินขนมใต้โต๊ะแล้วคุณครูมาเจอเลยครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:47:08

ความคิดเห็นที่ 17 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 3 : A day in Las Vegas * * เมืองที่ไม่มีอะไรเลย นอกจากทะเลทรายเมื่อ 80 ปี ก่อน กลับถูกแปรรัฐบาลแปรสภาพเป็นเมืองทะเลทรายแห่งนี้ ให้กลายเป็นศูนย์กลาง Casino และ Entertainment ระดับโลก... การเดินใน Las Vegas เมืองแห่งทะเลทรายในช่วงกลางฤดูร้อน แน่นอนว่าอากาศมันต้องร้อนนรกแตกแน่ๆครับ หลายคนอาจจะเข้าใจว่ากิจกรรมตอนกลางวันที่ Vegas นั้นไม่มีอะไร แต่ว่าความเข้าใจนั้นผิดครับ แค่การเดินไปเดินเล่น outlet, ชมโชว์ตาม Casino ต่างๆ, เสี่ยงโชค หรือแม้แต่การไปตะลุยกินตาม Buffet ต่างๆใน Casino เท่านี้ก็สามารถละลายวันของท่านให้หมดไปใน Las Vegas แล้วล่ะครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:48:17

ความคิดเห็นที่ 18 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 4 : Nice nights in Las Vegas * * ยามเมื่อพระอาทิตย์ลาลับฟ้า ความคึกคักในย่าน The Strip จะกลับมามีชีวิตชีวา และคึกคักยิ่งกว่าช่วงเวลากลางวันหลายเท่าตัวนัก เพราะแน่นอนว่า Highlight ของการไปเที่ยว Las Vegas คือการเดินดูแสงสีตาม Casino ต่างๆ Casino เหล่านี้ต่างแข่งกันเปิดไฟ และใช้ลูกเล่นต่างๆเพื่อดึงดูดสายตานักท่องเที่ยว และนักเสี่ยงโชคให้สนใจกับ Casino ตัวเอง นักท่องเที่ยวที่เข้าไป Casino ถือว่าเป็นแหล่งรายได้หลักของธุรกิจนี้เลยทีเดียวครับ แต่สำหรับผู้ที่ไม่ได้เป็นนักเสี่ยงโชค แค่เดินไปดูไฟในยามค่ำคืน เท่านั้นก็พอแล้ว เพราะแต่ละแห่ง ผมขอใช้คำว่า "จัดเต็ม!!" จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:49:47

ความคิดเห็นที่ 19 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 5 : It's just the beginning of road trip * * ปฐมบทครั้งแรกของการเดินทางแบบ Roadtrip เป็น Roadtrip ที่สุดยอดในหลายๆอย่าง 1 ในนั้นคือประสบการณ์ร้อนนรกแตกในรัฐแห่งทะเลทรายอย่าง Nevada และ Utah ที่อากาศร้อนแห้ง แถมยังลมแรง ถ้าจินตนาการไม่ออก ให้นึกถึงยามที่คุณเปิดไดร์เป่าผม นั่นแหละ ใช่เลย ^^" นอกจากนั้นระหว่างทาง ผมยังได้แวะเที่ยว Hoover Dam ครั้งหนึ่งเคยเป็นเขื่อนที่ใหญ่ที่สุดในโลก แถมเขื่อนแห่งนี้ยังเป็น filming location ของหนังเรื่อง Transformer ด้วยครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:50:56

ความคิดเห็นที่ 20 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 6 : Grand Canyon, it's beyond my expectation * * 2 สถานที่ ใน wishlist destination ที่ผมต้องไปเยือนให้ได้ เมื่อไปอเมริกา คือการไปเหยียบ Grand Canyon กับการไปเยือนเมืองหลวงของโลกอย่าง New York City ครับ ซึ่งเป็ที่มาของทริป US ของผมในรอบนี้   สำหรับ Grand Canyon นั้น  เป็นความฝันตั้งแต่เด็กๆแล้วว่า ชีวิตนี้จะต้องไปเยือน Grand Canyon ให้ได้สักครั้งครับ เพราะความอัศจรรย์และความยิ่งใหญ่ทางธรรมชาติ ที่ผมได้พบเจอผ่านภาพในหนังสือ และสารคดีทางทีวี ทำให้ผมอยากไปสัมผัสความยิ่งใหญ่ของมันครับ ดังนั้น พอเพื่อนผมชวนไปออกทริป ผมไม่รีรอที่จะตอบตกลงทันที โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ หากไม่ได้ไป ก็ไม่รู้จะไปอีกทีตอนไหนแล้วล่ะครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:52:50

ความคิดเห็นที่ 21 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 7 : San Diego so charming * * มันช่างตรงกันข้ามกับ Grand Canyon เลยครับ เพราะเมือง San Diego ไม่เคย และไม่ได้อยู่ในแผน ไม่ว่าจะเป็น road trip ในครั้งนั้น หรือแม้กระทั่งแผนในหัวผมเมื่อมาเยือนอเมริกา น่าแปลกที่เมื่อเท้าผมได้สัมผัสเมืองนี้ กับหลงรักมันเข้าอย่างจัง ไม่ว่าจะเป็นชายหาดที่สวยงาม ตึกรามบ้านช่องที่มีอิทธิพลมาจาก Spain รวมไปถึงการเป็นเมืองขนาดใหญ่ แต่ไม่พลุกพล่านแบบเมืองใหญ่อื่นๆในประเทศอเมริกา สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ทำให้ผมประทับใจกับเมืองนี้ และจดเอาไว้ในใจว่า หากมีโอกาสกลับมาเหยียบแดนลุงแซมแห่งนี้อีก ผมจะต้องกลับมาเมืองนี้ให้จงได้เลยครับ ^____^ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:54:50

ความคิดเห็นที่ 22 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 8 : Thai taste, Thai touch in L.A. * * มหานครที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในฝั่ง Pacific Coast อย่าง Los Angeles เมืองที่มีประชากรหลายเชื้อชาติอยู่อาศัยรวมกัน เมืองที่เป็นจุดศูนย์กลางของธุรกิจภาพยนต์ระดับยักษ์ใหญ่ของโลก เมืองที่มีสวนสนุกชื่อดังตั้งอยู่มากมาย มีชายหาดงามๆให้เดินเล่น และที่สำคัญ เมืองนี้เป็นเมืองเดียวที่มี Thai Town อยู่ด้วยครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:56:43

ความคิดเห็นที่ 23 แวะเข้ามาชมตอนจบครับ จากคุณ : เจ้าชายแวมไพร์ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:57:25

ความคิดเห็นที่ 24 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 9 : The Romantic Route, Santa Monica, Santa Barbara and Half Moon Bay * * ระหว่างทางจาก LA เข้าสู่เมือง San Francisco นั้น ถ้าหากเลือกวิ่งโดยเส้น Interstate 5 (I-5) จะใช้เวลาแค่ 6 ชั่วโมงขับรถ แต่นั่นคุณจะไม่ได้เห็นวิวงามๆเท่าไหร่ นักท่องเที่ยวส่วนมากเลยเลือกที่จะวิ่งเส้น Highway 1 และ 101 แทน แต่ก็ต้องแลกกับเวลาที่ต้องเสียไปมากขึ้น ซึ่งผมคิดแล้ว ยังไงก็คุ้มครับ เพราะระหว่างทางขับขึ้นไปนั้น คุณจะพบว่าถนนเส้นนี้จะวิ่งเลียบ Pacific Coast อันมีภูมิประเทศที่สวยงาม รวมไปถึงเมืองน่ารักๆที่ซ่อนตัวอยู่ตามชายฝั่ง Pacific Coast เต็มไปหมด ยกตัวอย่างที่ผมไปเช่น - Santa Monica - Santa Barbara (เมืองนี้ผมชอบมากกกก มากที่สุดแล้วในฝั่ง West) - Half Moon Bay ยังไม่รวมอีกหลายๆเมืองที่ผมต้องตัดออกไป เพราะไม่อย่างงั้นเวลาเที่ยวจะไม่พอ อย่างเช่น Monterrey, Hearst Castle เป็นต้น จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 03:58:32

ความคิดเห็นที่ 25 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 10 : The Miracle of Lake Tahoe * * สิ่งแรกที่ผมต้องอึ้ง ทึ่ง เมื่อไปถึง Lake Tahoe นั่นคือการพบว่าทะเลสาบแห่งนี้ ไม่ได้เป็นทะเลสาบที่เงียบสงบ ตรงกันข้าม กับมีกิจกรรมให้คุณทำมากมาย... ถ้าในช่วง Summer ก็มีกิจกรรมทางน้ำ การปั่นจักรยาน รวมถึงการมานั่งปิคนิค ว่ายน้ำริมหาด แต่ถ้าในหน้าหนาวคุณจะได้พบกับหิมะ ซึ่งก็มีกิจกรรมให้ทำต่างกันไปอีก แต่ที่แน่ๆคือ การที่ผมมาเจอความพลุกพล่าน ไม่ได้ทำให้ผมรังเกียจทะเลสาบยักษ์ใหญ่แห่งนี้ที่กินอาณาเขตถึง 2 รัฐ คือ California และ Nevada ในตรงกันข้าม ผมกับพวกความสวยงามของธรรมชาติ ที่ทำให้ทะเลสาบแห่งนี้เป็นอีก 1 ที่ๆ ทำให้ผมประทับใจใน Roadtrip ฝั่ง West จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:00:03

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ เจ้าชายแวมไพร์ - หวัดดีครับเจ้าชายแวมไพร์ ถ้ารีวิวตอนดึกๆนี่ ยังไงต้องเจอคุณตลอดเลยเนอะ สงสัยจะเป็นแวมไพร์จริงๆเป่าครับ 555+ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:01:11

ความคิดเห็นที่ 27 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 11 : A midsummer experience at Yosemite * * หากกล่าวถึงอุทยานแห่งชาติชื่อดังในประเทศสหรัฐอเมริกา Yosemite มักจะถูกเอ่ยชื่อมาเป็นอันดับต้นๆเสมอ เนื่องมาจากภูมิประเทศอันแสนจะสวยงาม ภูเขาหินอันแปลกตที่พร้อมจะให้คุณไปพิชิตยอดเขา น้ำตกอันสวยงาม พรรณไม้ที่มีให้ชมตลอดทั้งปี รวมไปถึงความสมบูรณ์ของระบบนิเวศน์ที่อาจจะทำให้คุณได้เจอหมีใน Yosemite ก็เป็นได้ครับ ซึ่งที่นี่เอง ผมได้มีโอกาสไปตั้งแคมป์นอนเต้นท์ ทำตัวเป็นลูกเสืออีกครั้งหนึ่ง แต่เป็นประสบการณ์ที่สนุกสนานและชวนให้น่าประทับใจมากทีเดียวครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:02:13

ความคิดเห็นที่ 28 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 12 : A ticket to San Francisco * * ถ้าให้พูดถึงเมืองที่มีความโรแมนติกมากที่สุดในโลก เมืองซานฟรานซิสโก ย่อมจะถูกเอ่ยชื่อมาเป็นอันดับต้นๆเสมอ ด้วยความสวยงามของภูมิประเทศ ที่เป็นเนิน สภาพอากาศที่เย็นสบายตลอดปี ความงามของสะพานโกลเดนเกต ภาพรถรางที่ค่อยๆไต่ขึ้นไปยัง Russian Hills สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่ตอกย้ำให้นักท่องเที่ยวต่างไหลเข้ามาเยือนเมืองแห่งนี้   ซึ่งในตอนที่ 12 นี้เอง จะเป็นเหมือนบทสรุปที่จะพาทุกท่านได้เข้าใจว่าเมือง San Francisco นั้นมีที่เที่ยวอะไรที่น่าสนใจบ้าง   จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:03:24

ความคิดเห็นที่ 29 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 13 : Short walking long shopping at Powell, Union Square and Civic Center * * ทุกเมืองย่อมมีย่าน Downtown ไว้ให้นักท่องเที่ยวเดินเล่น, ช๊อปปิ้ง เพื่อละลายทรัพย์ผู้มาเที่ยวเสมอ ในเมืองซานฟรานก็เช่นเดียวกันครับ ย่าน Powell, Union Square นั้นเป็นจุดศูนย์กลางของเมือง San Francisco เลย เริ่มตั้งแต่การเดินทางที่มีสถานี BART เชื่อมต่อกับสนามบิน SFO รวมไปถึงการโดยสารรถทุกชนิด Muni Bus, Metro, Cable Car, BART, F line Street Car   ย่านนี้ยังเป็นแหล่งช๊อปปิ้งหลักของเมืองแห่งนี้ ซึ่งแน่นอนว่ามีครบครับ เนื่องจากเมืองนี้เป็นเมืองท่องเที่ยวหลักของประเทศ นอกจาก เรื่องช๊อปปิ้ง และเดินเล่นแล้ว การที่ได้มาชิมร้านอาหารอร่อยๆในดาวน์ทาวน์ก็เป็นสิ่งนึงที่ไม่ควรจะพลาดเช่นเดียวกันครับ   ส่วน Civic Center ก็เหมือนเป็นหน้าบ้านของ San Francisco เช่นเดียวกัน บริเวณรอบๆนั้นมี Museum หลายแห่งทีเดียวที่น่าเข้าไปเยี่ยมชมครับ     จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:04:31

ความคิดเห็นที่ 30 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 14 : All about Golden Gate Bridge * * ถ้าไปถามคน 100 คน ให้เอ่ยชื่อสัญลักษณ์ของเมือง San Francisco ผมว่าน่าจะมีสัก 98 คนที่ตอบออกมาว่าเป็นสะพาน Golden Gate แน่ๆ เพราะเจ้าสะพานที่เค้าว่าสวยงามที่สุดในโลก ทำให้ผู้คนต่างอยากเข้ามาสัมผัส มาดูความงามของมัน ซึ่งขอบอกได้เลยว่าการไปเยี่ยมสะพานแห่งนี้นั้น ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากนัก หากว่าจะไป ก่อนไป แนะนำว่าควรจะสำรวจสภาพอากาศให้ดีๆด้วยนะครับ เพราะหากไปวันที่เจอหมอกลงสะพาน คุณอาจจะไม่ได้เห็นแม้แต่ไรขนเลยทีเดียวครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:05:53

ความคิดเห็นที่ 31 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 15 : Stroll at Ocean Beach and feel the different at Haight  * * นอกจากย่าน Powell แล้ว ที่ Haight Street ก็เป็นแหล่งช๊อปปิ้งอีกแห่งนึงที่น่าสนใจ หากว่าคุณเป็นคนเก๋ๆ ชอบอะไรฮิปๆแนวๆซะหน่อย ผมว่าที่ Haight ตอบโจทย์คุณได้ตรงกว่าการไปเดิน Powell ซะอีกครับ   ในส่วนของ Ocean Beach นั้น เป็นสถานที่ๆผมชอบมากๆเลย เพราะผมเป็นคนที่ชอบเที่ยวทะเลอยู่แล้ว มองไปไกลๆเห็นแต่ทะเล และคลื่นลมแรงๆ สุดลูกหูลูกตา ผมว่าเพลินดีครับ ติดที่ลมแรงๆนั้นมันออกจะทำให้ผมหนาวสั่นไปซะหน่อย   จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:07:03

ความคิดเห็นที่ 32 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 16 : Bring back your childhood memories at Six Flags  * * อีกภารกิจนึงที่ผมตั้งใจว่าจะทำให้ได้เมื่อมาเที่ยวแดนลุงแซมแห่งนี้ นั่นคือการที่ได้มาเที่ยวสวนสนุก Six Flags นั่นเองครับ ที่ Six Flags นั้นมีหลายสาขาทั่วประเทศ จุดเด่น ที่ทำให้ Six Flags ต่างจาก Universal หรือ Disney นั่นก็คือการที่ Six Flags นั้นเน้นเครื่องเล่นที่เป็นรถไฟเหาะครับ ซึ่งถือว่าเป็นไฮไลท์ของการมาเที่ยว Six Flags เลยครับ นอกจากนั้นแล้ว Six Flags ที่ผมไปเยือน คือ Six Flags Discovery Kingdom ซึ่งอยู่นอกเมืองซานฟรานซิสโก ที่นี่มีโชว์สัตว์น่ารักๆเต็มไปหมดเลยครับ ทั้งปลาวาฬ เสือ รวมถึงโลมาด้วยครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:07:54

ความคิดเห็นที่ 33 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 17 : Lombard, the crookedest street & feel lil sweet at Palace of Fine Arts  * * ทั้ง Lombard Street และ Palace of Fine Arts ต่างก็เป็นสถานที่ๆนักท่องเที่ยวนิยมไปด้วยกันทั้งคู่ เมื่อยามที่ได้มาเยือนซานฟรานซิสโกแห่งนี้ ที่ Lombard Street นั้นได้ชื่อว่าเป็นถนนที่คดเคี้ยวที่สุดในโลก ในแต่ละวัน จะมีนักท่องเที่ยวไปชมว่าทำไมมันถึงคดเคี้ยวได้ขนาดนั้น บางคนมาเดินชม บางคนแวะมาโดยรถราง บางคนก็มาลองของโดยการเช่ารถขับลง Lombard จิงๆ ส่วนรอยชนก็มีจริงเช่นเดียวกันครับ แต่ผมดูๆแล้ว มันก็ไม่ได้คดเคี้ยวขนาดนั้น เหมือนวนรถลงจากที่จอดรถห้างมากกว่า   ส่วน Palace of Fine Arts มันเป็นสถานที่ๆโรแมนติกมากๆเลยแหละครับ ชอบมีคู่แต่งงานมาถ่ายภาพ Pre Wedding ที่นี่เนื่องจากความงามของสิ่งก่อสร้าง รวมไปถึงสระน้ำด้านหน้า โดยมี background เป็นโดมสไตล์โรมันอยู่เบื้องหลัง จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:08:55

ความคิดเห็นที่ 34 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 18 : Climbing up to the Coit Tower * * Coit Tower ตั้งอยู่บน Telegraph Hills เป็นอีกสถานที่ที่คุณจะได้เห็นวิวเมือง San Francisco ครับ การเดินทางไป Coit Tower ก็ไม่ลำบากเหมือนกับการขึ้นไปยัง Twin Peaks เพราะ Coit Tower ตั้งอยู่ในเมืองครับ นอกจากนั้นแล้วขาลงจาก Coit Tower รถเมล์เพียงสายเดียวที่วิ่งขึ้นลง จะผ่านย่าน Washington Square ซึ่งตรงนั้นจะมีโบสถ์น่ารักๆอันมีชื่อว่า St. Peter and Paul Church ด้วยครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:09:38

ความคิดเห็นที่ 35 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 19 : Eat & Breeze at Pier 39, Fishermans Wharf * * อีก 1 สถานที่เที่ยวในเมือง San Francisco ที่ผมมั่นใจได้ว่านักท่องเที่ยวต้องมาเยือนแน่ๆคือการไปเดินที่ Pier 39 และ Fishermans Wharf เพราะมีกิจกรรมให้นักท่องเที่ยวทำบริเวณนี้มากมายไปหมด ไม่ว่าจะเป็นการไปชมแมวน้ำที่ Pier39, การขึ้นเรือไปชมสะพาน Golden Gate, Bay Bridge, Alcatraz, การไปกิน Dungeness Crab, Clam Chowder รวมถึงการช้อปปิ้งซื้อของที่ระลึกต่างๆที่นี่มีครบครับ นอกจากนั้นแล้วสิ่งหนึ่งที่พลาดไม่ได้เป็นอันขาดคือการไปซื้อช๊อคโกแล๊ตร้าน Ghirardhelli รวมถึงกินไอติมซันเดย์แสนแพง (แต่อร่อยนะครับ) จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:10:29

ความคิดเห็นที่ 36 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 20 : A new chapter of my roadtrip (D.C., Baltimore)  * * การไปเยือนฝั่ง Atlantic Coast ในช่วงฤดูใบไม้เปลี่ยนสี รวมถึงความเก่าแก่ของตึกรามบ้านช่อง ทำให้ผมได้รู้สึกสบายใจ และรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย ว่านี่สิประเทศอเมริกาของจริง เพราะบ้านแต่ละหลัง รวมถึงวิวข้างทางที่ขับรถผ่าน มันช่างน่าชวนมอง และจอดรถลงไปเก็บภาพเสียจริงๆ ถึงแม้ว่าจะเจอฝนทั้งวันใน DC แต่ผมก็สัมผัสได้ถึงเสน่ห์ของเมืองนี้   ซึ่งตั้งใจไว้แล้วว่าหากได้ไปเหยียบประเทศนี้อีก DC จะต้องเป็นอีกเมืองที่ผมขอซ้ำแน่นอนครับ   จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:11:12

ความคิดเห็นที่ 37 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 21 : One minute tour in Philadelphia, Hershey and Niagara Falls * * ถึงตอนนี้ผมยังจำได้เป็นอย่างดีเลยว่าช่วงที่ขับรถ+เที่ยวยังเมืองเหล่านี้ Philadelphia-Hershey-Niagara Falls-Woodbury มันช่างเหนื่อย แต่สนุกเพียงใด พวกเราต้องรีบทำเวลา ยิ่งกว่าชะโงกทัวร์ แถมยังบริหารเวลากันไม่ดี รวมถึงไม่หาข้อมูลไปก่อน ทำให้พลาดสถานที่ดังๆหลายแห่ง แต่เป็นอีกหน้าหนึ่งของการท่องเที่ยวฝั่ง East ที่น่าประทับใจมากๆครับ บรรยากาศสองข้างทางตามฟรีเวย์ที่เราขับรถไป มันช่างงดงามสมกับฤดูใบไม้ร่วงจริงๆ ต้นไม้แต่ละต้นแข่งกันเปลี่ยนสีได้สวยงามมากๆครับ เราเสียเวลาขับรถไปกลับ 14 ชั่วโมง เพื่อไปชมน้ำตก Niagara Falls ที่ผมรู้จักมานานแล้ว แต่เพิ่งจะมีโอกาสได้เห็นตัวเป็นๆ แต่คุ้มค่าจริงๆ มันช่างอลังการมากๆครับ และที่ประทับใจอีกแห่งคือการไปช๊อปปิ้งที่ Woodbury นี่แหละ เพราะของมันถูกมากกกกก จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:12:28

ความคิดเห็นที่ 38 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 22 : Halloween in New York City * * มหานครอันยิ่งใหญ่สุดของประเทศอเมริกา เมืองที่ผมขอเรียกว่าเป็นเมืองหลวงของโลก เป็นเมืองที่รวมทั้งในเรื่องการเงิน การศึกษา เชื้อชาติ วัฒนธรรม และอื่นๆอีกมากมายครับ New York City เป็น 1 เมืองที่ผมตั้งใจไว้ตั้งแต่ก่อนมาเหยียบประเทศนี้แล้วว่าถ้าหากมีโอกาสได้มาเมื่อไหร่ จะต้องขอมาเหยียบสักครั้งครับ เพราะเรื่องราวผ่านสื่อต่างๆที่ผมได้รู้จักเมืองนี้ แต่ยังไม่เคยเจอตัวเป็นๆซักที ถึงแม้ว่า ผมจะได้เจอแล้ว ออกจะผิดหวังหน่อยๆ เพราะว่าภาพจากสื่อมันดูช่างโก้ หรู สวยงาม แต่ในความจริงแล้วมันไม่ได้งามขนาดนั้น (แต่ก็มีความงามในตัวมันเองนะครับ) แถมยังมีอะไรให้น่าค้นหาอีกเยอะทีเดียวสำหรับเมืองนี้ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:13:54

ความคิดเห็นที่ 39 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 23 : The place where I first met, The Met Museum * * เป็นสถานที่แห่งเดียวที่ผมแยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อนชาวไทยเพราะพวกเพื่อนผมต้องการช๊อปปิ้ง หนึ่งสิ่งที่ทำให้ทัศนคติในการมาเดินmuseum ของผมเปลี่ยนไปทันที นั่นคือการได้มาเหยียบสุดยอดmuseum อันมีนามว่าThe Metropolitan of Arts หรือ The Met มันช่างยิ่งใหญ่จริงๆ ผมประมาทไปหน่อยนึกว่าจะเดินครบภายใน 3-4 ชั่วโมง เอาเข้าจริงๆแล้วผมแทบจะไม่ได้อะไรเลยครับ แต่ผมไมได้เสียดายตังค์เลย ตรงกันข้ามนิวยอร์คที่ผมแอบคาดหวังไว้เยอะแล้วต้องมาผิดหวัง เมื่อหลายๆสิ่งมันไม่ได้งดงามขนาดนั้น มี The Met นี่แหละที่เหนือความคาดหมาย และทำคะแนนบวกให้กับเมืองนี้ได้ครับ ถ้ามีโอกาสไปเดินNYC อีก สถานที่แห่งนี้ผมจะให้เวลาเต็มๆแน่นอนครับ ประทับใจมากๆ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:15:05

ความคิดเห็นที่ 40 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 24 : The Statue of Liberty, the most famous USA landmark * * เทพีเสรีภาพ เป็นสัญลักษณ์ที่ใครๆย่อมนึกถึงเมื่อพูดถึงประเทศสหรัฐอเมริกาแห่งนี้ เมื่อตั้งใจหาข้อมูลจริงๆแล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงมีความสำคัญ มันไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาเป็นแค่ประติมากรรมชิ้นหนึ่งเท่า แต่มันยังหมายถึงการเมืองระหว่างประเทศ ความสามัคคี เสรีภาพ และอื่นๆอีกมากมาย ในส่วนของ Central Park ก็เช่นเดียวกัน ทำเอาผมทึ่งกับการที่ชาวนิวยอร์คเกอร์ เค้าพยายามรักษาพื้นที่สีเชียว“ขนาดใหญ่”ไว้ในใจกลางเมือง ซึ่งเปรียบเสมือนปอดของเกาะแมนฮัตตั้นเลยทีเดียวครับ ใครๆก็รู้กันดีว่าที่ดินบนเกาะเล็กๆแห่งนี้นั้นแพงสุดยอดขนาดไหน (ซึ่งถ้าเป็นบ้านเราคงโดนปล่อยไปสร้างห้างหมดแล้วมั้ง 555) ด้านในนั้นยังเต็มไปด้วยสิ่งก่อสร้างสวยงาม ไม่ว่าจะเป็นรูปปั้น สะพาน สระน้ำ รวมไปถึงต้นไม้ ยามที่ใบไม้เปลี่ยนสี มันช่างงดงามจริงๆครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:17:06

ความคิดเห็นที่ 41 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 25 : First step into "Windy City"  * * เมือง Chicago อีกหนึ่งมหานครยักษ์ใหญ่ในประเทศสหรัฐอเมริกา ผมได้มาเยือนเมืองแห่งนี้แบบไม่ได้ตั้งใจเท่าใดนัก เมื่อได้มาสัมผัสตั้งแต่สนามบิน ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเมืองนี้ถึงเป็นเมืองสุดยอดสถาปัตยกรรมของอเมริกา หรือ อาจจะเรียกว่าของโลกเสียด้วยซ้ำ  ยังไม่รวมถึงความงามในดาวน์ทาวน์ park ต่างๆ อันรวมไปถึง park ชื่อดังอย่าง millennium park ทั้งหมดล้วนทำให้ผมเกิดความประทับใจ ในเมืองนี้เป็นอย่างยิ่งครับ  จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:18:01

ความคิดเห็นที่ 42 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 26 : Eating out and travel around Chicago * * นอกจากจะมีความเด่นทางด้านสถาปัตยกรรมแล้ว ... เรื่อง museum ที่เมืองชิคาโก้ก้อไม่เป็นรองใครเหมือนกัน ผมได้มีโอกาสไปเยือนที่ The Art Institute of Chicago ที่ครั้งหนึ่งทับหลังนารายณ์บรรทมสินธุ์ เคยมาอยู่ที่นี่ด้วยครับ (แต่ตอนนี้อยู่ที่เมืองไทยแล้ว) ขอบอกเลยว่ามันสุดยอดจริงๆ ทั้งงานศิลปะ, งานออกแบบและ design และในเมืองนี้ ผมยังได้มีโอกาสไปตามชิมร้านอาหารอร่อยๆในเมืองนี้ด้วยครับ เรียกได้ว่าทริปนี้ เป็นทริปกินดี กินหรู อยู่สบายเลยทีเดียว นับว่าไม่เสียใจเลยที่ได้ไปเยือนเมืองนี้ ทิ้งท้ายผมยังได้ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:18:51

ความคิดเห็นที่ 43 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 27 : The City Within A City * * ต้องยอมรับว่าเมือง San Francisco เป็นอีกเมืองที่รวบรวมชาวต่างชาติอย่างมากมายทั้งชาวเอเชีย อย่างคนจีน ญี่ปุ่น เกาหลี ฟิลิปปินส์ เวียตนาม รวมถึงคนไทยเองก้อเยอะ ยังไม่รวมชาวเม็กซิกันอีก ด้วยความที่มีความหลากหลายในเรื่องของเชื้อชาติ จึงไม่แปลกที่เมืองแห่งนี้ จะมีไชน่าทาวน์อยู่ถึง 2 แห่ง มีเจแปนทาวน์แยกออกมาอีกด้วย พร้อมกันนี้ ไชน่าทาวน์ของเมือง San Francisco แห่งนี้ยังได้ชื่อว่าเป็นไชน่าทาวน์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในอเมริกาเหนืออีกด้วยครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:19:47

ความคิดเห็นที่ 44 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 28 : Strolling along the San Francisco Bay  * * นอกจากเจ้าสะพาน Golden Gate ที่มีชื่อเสียงอันโด่งดังแล้ว เมือง San Francisco ยังมีสะพานอีกแห่งนึง คือ San Francisco – Oakland Bay Bridge หรือนิยมเรียกกันสั้นๆว่า Bay Bridge เป็นสะพานขนาดใหญ่ และมีความสำคัญมากๆสำหรับเมืองนี้ เพราะเป็นที่เชื่อมต่อไปยังเมืองสำคัญอื่นๆในรัฐ California หลายๆคนอาจจะยังไม่รู้ว่า Bay Bridge เป็นสะพานแบบ 2 ตอน โดยจุดตรงกลางที่เป็นที่พักสะพานนั้น คือ Treasure Island สำหรับ Treasure Island นั้นเป็นเกาะที่เกิดจากมนุษย์สร้าง โดยมันมาจากการถมขยะ แต่ว่าบนเกาะแห่งนี้ก็มีบ้านพักอาศัยตามปกติ ซึ่งสิ่งหนึ่งที่ผมว่าน่าสนใจมากๆเลย คือการมาชมวิวเมือง San Francisco ที่เกาะ Treasure Island นี่แหละครับ คุณจะได้เห็น hilight ของเมือง ทั้งสะพาน Bay Bridge, Golden Gate รวมถึงสิ่งก่อสร้างสำคัญๆอย่าง ตึก Transpyramid, Alcatraz, Coit Tower เป็นต้น จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:20:35

ความคิดเห็นที่ 45 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 29 : Standing in the top of San Francisco  * * จุดสูงสุดที่จะชมเมือง San Francisco ให้เห็นทั้งเมืองนั้น ต้องขึ้นไปชมที่ Twin Peaks ครับ ซึ่งบนนั้น จะได้เห็นวิวงดงามของเมืองนี้เป็นแบบ Panorama เลยทีเดียว ซึงท่านจะได้พบเห็นกันในตอนที่ 29 นอกจากนั้นแล้วอีกสิ่งหนึ่งที่เป็น landmark ให้คุณต้องมาแวะชมเวลาที่เยือนเมืองนี้ คือ Alamo Square อันเป็นบ้านสไตล์ Victorian ที่สวยงามมากๆครับ ซึ่งที่ Alamo Square เองมีบ้านสไตล์นี้เต็มไปหมด แต่ที่โด่งดังไปทั่วโลกต้องยกให้ Painted Lady หรือบ้านเรียงกัน 5-6 หลังบนถนน Steiner นี่แหละครับ  จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:21:28

ความคิดเห็นที่ 46 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 30 : San Francisco Pride, The Pride of San Francisco * * 1 ในงาน Event ระดับโลกของเมือง San Francisco ซึ่งจัดกันเป็นประจำทุกปีในเดือน มิถุนายน คืองาน San Francisco Pride อันเป็นงานเดินพาเรด ของชาวรักร่วมเพศ งาน Pride ที่จัดในเมืองนี้ ถือได้ว่าเป็นงาน Pride ที่ใหญ่ และมีคนหลั่งไหลมาชมงานมากที่สุดในประเทศอเมริกา เผลอๆจะมากที่สุดในโลกเลยด้วยซ้ำ เพราะทุกๆคนรู้ดีว่า ในอีกแง่นึงของเมือง San Francisco ได้ถูกยอมรับว่าเป็นเมืองหลวงของชาวรักร่วมเพศ หากมาเยือนเมืองแห่งนี้แล้วคุณจะเห็นคนเพศเดียวกัน เดินจูงมือ หรืออาจจะจูจุ๊บกันในที่สาธารณะ ก็ถือว่าไม่แปลกนะคร้าบบบ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:22:25

ความคิดเห็นที่ 47 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 31 : San Francisco's backyard and one day pass on Cable Car  * * เมื่อ New York City ยังมีปอดขนาดใหญ่อย่าง Central Park แล้วทำไมเมือง San Francisco อันเป็นเมืองหลักในฝั่ง Pacific Coast จะมีปอดขนาดใหญ่ของเมืองบ้างไม่ได้ นั่นจึงเป็นเหตุผลหลักที่เมือง San Francisco มี Golden Gate Park อยู่ในเมืองเช่นกัน โดยภายใน Golden Gate Park นั้นยังรวม Museum ดังๆอีกหลายแห่งให้น่าเข้าไปชม และยังมีสวนญี่ปุ่นที่เหมือนญี่ปุ่นมั่กๆอย่าง Japanese Tea Garden ด้วย ดังนั้น หากมีโอกาสได้ไปเยือนเมือง San Francisco หลายๆวัน ก็ควรไปเที่ยว Golden Gate Park ซะหน่อยนะครับ ในทางตรงกันข้าม หากมีเวลาเยือน San Francisco ไม่กี่วัน (หรือมาหลายวันก็ตาม) สิ่งหนึ่งที่จะพลาดไม่ได้เลย คือการนั่งรถ Cable Car หรือรถราง อันเป็นอีก 1 สัญลักษณ์สำคัญของเมืองนี้มาตั้งนานนมแล้ว Cable Car ใน San Francisco มีด้วยกัน 3 สายครับ แต่สายที่ได้รับความนิยมมากสุดคงจะหนีไม่พ้น Powell-Hyde ที่ผ่านสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญๆมากมายทีเดียว ยังไงถ้าได้ไปเยือนเมืองนี้แล้ว อย่าลืมไปนั่ง เอ๊ยยย ควรจะบอกว่าอย่าลืมไปโหน Cable Car แห่งเมือง San Francisco กันด้วยนะครับ เดี๋ยวจะหาว่านายกาแฟไม่เตือน จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:23:43

ความคิดเห็นที่ 48 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 32 : Crossing The Bay (Oakland & Sausalito)  * * นอกจากที่เที่ยวอย่างอัดแน่นในเมือง San Francisco แล้ว เมืองรอบๆที่ติดกัน อย่างเช่น Oakland, Sausalito ก็มีที่เที่ยวให้คุณเลือกเดินชมมากมาย โดยเฉพาะเมือง Sausalito เมืองที่เชื่อมต่อกับ San Francisco เพียงแค่ข้ามสะพาน Golden Gate ไป เมืองเล็กๆแห่งนี้ สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาเยือนได้ตลอดปี ด้วยความเล็ก แต่น่ารักของเมืองด้วยบ้านสไตล์ Victorian หรือวิวสวยๆริมอ่าว San Francisco Bay คุณแทบจะไม่ต้องทำอะไร เพียงแค่มาเดินทอดน่องอย่างเดียวก็มีความสุขแล้วล่ะครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:24:31

ความคิดเห็นที่ 49 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 33 : Enjoyably vibrant at Berkeley  * * เมื่อเอ่ยถึง 1 ในสุดยอดมหาลัยคุณภาพระดับโลก ผมเชื่อว่า UC Berkeley จะต้องถูกจัดอันดับเข้าไปอยู่ในนั้นเสมอครับ UC Berkeley เป็น campus แรกของ University of California ตั้งอยู่ในเมือง Berkeley ซึ่งอยู่ห่างจาก San Francisco เพียงชั่วอึดใจ ภายใน Campus นั้นบรรยากาศร่มรื่นและงดงามมากๆ จนผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมหาลัยแห่งนี้ถึงผลิตบัณฑิตที่มีคุณภาพได้เยอะแยะมากมาย เพราะสิ่งแวดล้อม ก็เป็นส่วนหนึ่งแน่นอนครับ และเมืองนี้ ไม่ได้มีแต่มหาลัยเพียงอย่างเดียวที่สวยงามนะครับ ภายใน Downtown ของเมือง Berkeley เอง ก็เต็มไปด้วยร้านอาหารอร่อยๆ, ร้านกาแฟเก๋, Gallery งานศิลปะงามๆ, Jazz Bar และอืนๆอีกมากมายให้คุณได้เดินทอดน่องชิลๆสบายๆไปกับเมืองน่ารักแห่งนี้เลยทีเดียวครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:25:20

ความคิดเห็นที่ 50 * *  Coffee Blended Exploring USA ตอนที่ 34 : My neighborhood  * * พาเที่ยวมาตั้งไกล แต่ที่เที่ยวที่ผมไปบ่อยที่สุด กับเป็นสถานที่ใกล้ๆบ้านนีแหละครับ เพราะเพียงแค่เปิดประตูอพาร์ทเมนต์เดินออกไปรอบๆที่พัก ก็จะเจอต้นไม้ใบหญ้า เจอความสงบ ความสวยงามรอบๆตัวโดยที่ไม่ต้องนั่งรถไปไหนไกลๆ จึงไม่แปลกใจเลยครับว่าทำไมอยู่ที่นั่น สุขภาพกายผมแข็งแรงมากๆ ไม่ป่วยเลยในรอบ 6 เดือน และสุขภาพจิตก็ดีมากเช่นกัน ถึงแม้ว่าจะอยู่แบบแร้นแค้นสักนิด แต่มีความสุขจริงๆ นอกจากนั้นอีกเมืองนึงที่ไม่ไกลเมืองที่ผมอยู่มีชื่อว่า Lafayette เมืองนี้ก็เป็นอีกเมืองที่น่าอยู่ เพราะอากาศดีตลอดทั้งปี เนื่องจากอยู่ในหุบเขา แถมไปด้วยวิวสวยๆจากทะเลสาบครับ ธรรมชาติเมืองนี้ช่างงดงามจริงๆ ให้ตายเหอะ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:26:40

ความคิดเห็นที่ 51 * * Coffee Blended Exploring USA ตอนพิเศษ : ไปทำความรู้จักกับ AA (ตัวจริง)กันเถอะครับ :D * * จุดประสงค์ในการทำรีวิวตอนนี้ไม่มีอะไรเลย นอกจากในช่วงปีที่แล้ว มีกระทู้มาม่าหลายกระทู้ เรียก Air Asia ว่า AA ซึ่งโค้ดนี้จริงๆมันเป็น Code ของ American Airlines ซึ่งสายการบินนี้ไม่ใช่กระจอกๆนะครับ ใหญ่เป็นอันดับ 2 ของโลกเลยทีเดียว เพียงแต่ยกเลิกเส้นทางบินจากกรุงเทพไปแล้ว หลังๆคนไทยเราเลยไม่ค่อยคุ้น ช่วงนั้นผมก็เลยเกาะกระแสขออาสาพาเพื่อนๆหลายๆคนไปรู้จักกับ AA (ตัวจริง เสียงจริงซะที) จะได้ไม่ต้องเรียกผิดๆอีกต่อไป อิอิ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:32:07

ความคิดเห็นที่ 53 เหนื่อยกันรึยังครับ?? ถ้ายัง ก็มาต่อในส่วนท้ายๆของรีวิวตอนนี้กันต่อเลยดีกว่านะครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:33:57

ความคิดเห็นที่ 54 ...ถอดหัวโขน... ก่อนมาเมกา หน้าที่การงานผมก็ไมได้ขี้เหร่อะไรแต่การที่มาเหยียบเมืองนี้ ผมต้องถอดหัวโขนที่ผมมีออกไป เมื่อผมต้องมาทำงาน เป็นสิ่งที่ผมย้ำเตือนกับตัวเองเสมอครับ แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ประสบการณ์ในการทำงานออฟฟิซ แทบจะไม่ได้ช่วยอะไรกับงานร้านอาหารเลย หลายครั้ง ผมโดนพ่อครัวเชื้อชาติลาว แต่ไม่มีสัญชาติ ไม่มีการศึกษา ตะโกนด่า เพียงเพราะว่าอ่านลายมือผมผิด ตอนที่ผมจดออร์เดอร์ลูกค้า, หรือโดนลูกค้าชาวอินเดียจุกจิกและทำเยอะใส่ตอนที่เสิร์ฟอาหาร ถ้าผมไม่ถอดหัวโขนออก ผมคงด่ากลับไปแล้วล่ะ แต่อยู่ที่นั่น ผมอยู่ในฐานะเด็กทำงานร้านอาหารไทยมือใหม่คนนึง  ที่ไม่มียศ ไม่มีตำแหน่งใดๆ การศึกษาไม่สามารถเอามาใช้แบ่งแยกระดับการทำงานได้ครับ ทุกคนต่างมีหน้าที่ทำงานไม่ต่างกัน ก็ดีครับ ถือว่าเป็นสีสันในชีวิต ซึ่งหากผมไม่คิดจะก้าวขาออกมาจากเมืองไทย ผมคงไม่ได้รับประสบการณ์ชีวิตในรูปแบบนี้ครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:35:13

ความคิดเห็นที่ 55 ... กิจวัตรประจำวัน ... ใน 1 อาทิตย์ ผมค่อนข้างจะจัดตารางลงตัวครับ ผมเลือกทำงานในวัน พุธ, ศุกร์, เสาร์ โดยอีก 4 วันที่เหลือจะเป็นวันพักผ่อนของผมอย่างเต็มที่ ซึ่งก็ไม่ได้ไปไหนไกลหรอกครับ ก็เข้าไปเที่ยวแถวๆ San Francisco นี่แหละ  โดยมากจะเป็นวันจันทร์ หรือถ้าอากาศมันไม่ดีจริงๆ ผมก็เลือกที่นอนเล่น จนถึงนอนจริง 555+ (เพราะอากาศมันเย็นสบายมาก) พอหิวก้อเดินออกไปหาของกินแถวๆบ้าน บางทีก็เป็นอาหารจีนบ้าง กาแฟบ้าง หรือไม่ก็เดินซุปเปอร์ เพื่อหาวัตถุดิบทำอาหารกินอยู่ที่บ้านครับ เพื่อไม่ให้เงินหมดก่อนเวลาอันควร ผมจึงต้องทำงานหารายได้เสริมไปด้วยครับ รายรับต่อเดือนผมจะได้ประมาณ 1000-1200 เหรียญ ส่วนค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่าย เดือนนึงก็ประมาณ 500-600 เหรียญ ถ้าหักพวกซื้อของช๊อปปิ้ง หรือกินนอกบ้าน  ก็เหลือไม่เท่าไหร่หรอกครับ เอาเงินเข้าแบงค์ เพื่อเก็บไว้เที่ยวทริปใหญ่มากกว่า เพราะอย่างที่บอกครับ ผมมาใช้ชีวิต ไม่ได้มาขุดทองครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:36:32

ความคิดเห็นที่ 56 ... Dara Thai Lao Restaurant ... ร้านนี้เป็นร้านแรกที่ผมได้มีโอกาสทำงานครับ  ถึงแม้ว่าค่าจ้างจะน้อยนิด  เนื่องจากร้านนี้ใช้ระบบงานแบบไม่ให้ทิปพนักงาน นั่นหมายความว่า ได้เงินทิปเท่าไหร่ เข้าเจ้าของร้านหมด ช่วงเริ่มหัดงานได้ shift ละ 35 เหรียญเอง (ตามปกติร้านอาหารจะแบ่งเป็น 2 ชิฟท์ คือ Lunch 11.00-16.00 และ Dinner 17.00-22.00) ซึ่งน้อยมากๆเลยครับ เพราะไปทำงานร้านอื่น แค่ทิปอย่างเดียวก็เกิน 35 เหรียญต่อชิฟท์แล้ว แต่เจ้าของร้านถึงแม้จะจุกจิกไปบ้าง แต่โดยรวมถือว่าใจดีครับ ทำไปได้ 2-3 อาทิตย์ก็ขึ้นเงินให้ผม เป็น 40 และ ต่อมาก็เป็น 45 เหรียญ แต่ก็ยังไม่ได้ทิปอยู่ดี โดยรวมค่อนข้าง Happy ครับ เพราะอยู่กันแบบพี่น้อง เจ้าของใจดีมากๆ อยากกินอะไรก็ทำให้กิน ซึ่งทำลาบเนื้อได้แซบสุดๆเลย อิอิ แต่คิดแล้วว่าทำต่อไปคงจะเหนื่อยมาก เลยขอไปทำงานร้านอื่นแทนดีกว่าครับ ไหนๆก็เสียเวลาทั้งวันเท่ากัน สุดท้ายผมเลยไปทำร้านอื่นแทน ซึ่งได้ระบบทิป ทำให้รายรับต่อวันเยอะกว่าครับ ซึ่งทำให้ผมลดวันทำงานลง จาก 4 วัน เหลือเพียง 3 วันต่ออาทิตย์ ในขณะที่รายรับเท่าเก่า อิอิ ส่วนอีกร้านที่ผมทำได้ยาว อยู่นอกเมืองเลยครับ ต้องติดรถคนไทยข้างๆบ้านไป เพราะว่าเค้าเป็นคนชวนไปทำด้วยกัน ร้านนี้สบาย รายได้โอเค แต่ผมได้ทำเฉพาะวันเสาร์วันเดียวครับ เลยทำมันยาวจนกลับเมืองไทยเลย ภาพพี่ดาวคนสวย เจ้าของร้านดาราครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:38:00

ความคิดเห็นที่ 57 ... เรือนแพ ... เป็นร้านอาหารไทยในย่าน Bay Area ที่ผมว่าอร่อยสุดๆแล้ว เป็นร้านดังร้านนึงในหมู่คนไทยย่าน Bay Area เลยครับ ด้วย ฝีมือถึงเครื่องมากๆ อาหารบางอย่างอร่อยกว่ากินที่เมืองไทยเสียอีก  แถมอาหารที่หาทานได้ยากในเมกา สามารถหาทานได้ที่นี่เสมอ เช่น หอยทอด, ส้มตำปูม้า, หมี่กรอบ, ยำปลาดุกฟู และอีกสารพัด สนนราคาก็แพงพอตัว แต่ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสไปร้านนี้ในฐานะลูกค้า ผมมีโอกาสอยู่ร้านนี้ในฐานะพนักงานคนนึงมากกว่า ร้านนี้ครับที่ผมทำงานแทนร้านดารา เบื้องหน้าที่แสนดี ร้านหรู แต่เบื้องหลัง ผมได้อะไรมาเยอะมากๆครับ สำหรับการเป็นพนักงานร้านนี้เรียกว่าฝึก  ขันติ ผมได้มากทีเดียว ผมทำงานร้านนี้ได้แค่ 10 อาทิตย์ เจอเรื่องราวสารพัด ตั้งแต่ คำโกหกของเจ้าของร้านทั้งหมด ที่รวมหัวกันโกหกผม ว่าทุกคนนั้นเป็นลูกจ้าง แต่ความจริงแล้ว ทั้งแม่ครัว ผู้จัดการร้าน ต่างเป็นหุ้นส่วนของทางร้านทั้งนั้น ผู้จัดการร้านนั้นแสบมาก  อายุเท่าผม ชอบมาบอกว่าเงินหายประจำ ขอโทษนะครับ อยู่เมืองไทย ผมทำงานเกี่ยวกับตัวเลข เรื่องคำนวณผมไม่พลาด แต่วันไหน ผมทำงานคนเดียว (ช่วงกลางวัน) พอปิดบัญชี ซึ่งผู้จัดการร้านจะเป็นคนปิดเอง ต้องได้ยินว่าเงินหายประจำ แล้วมันจะหายไปได้ยังไง เวลาไปทำงานร้านอื่น ผมก็ปิดบัญชีเอง ก็ไม่เห็นหาย อย่างนี้มันเรียกว่าโกงกันหน้าด้านๆหรือป่าวน้า ยังไม่นับเรื่องค่าแรงที่ไม่เป็นธรรม งานลำบากมากมายให้เงินผมนิดเดียว แถมลูกค้าโทรมาสั่งลาบไก่แล้วไม่มารับ กลับให้ผมเป็นคนจ่ายเงินแทน มีอยู่วันนึง ผมทะเลาะกับผู้จัดการร้าน เพียงเพราะผมเฉาะมะพร้าวน้ำหอมไม่ได้ ก็คนไม่เคยเฉาะนี่หว่า แล้วถามทีว่า เกิดผมเฉาะพลาดไปโดนนิ้วโป้งผมหลุดขึ้นมา ทางร้านจะมีปัญญารับผิดชอบไหม คงจะด่าผมกลับว่าผมไม่ระวังตัวเอง ผู้จัดการร้านมันกลับมาด่าผมเสียๆหายๆ ผมก็เลยขันแตกในวันนั้น ถามว่าจะเอายังไง จะให้ทำวันนี้วันสุดท้ายเลยไหม แต่เค้าก็ไม่กล้าไล่ออกครับ เพราะไม่มีคนทำงานแทนผมหรอก แต่สุดท้าย ผมก็ขอลาออกอยู่ดี (เพราะจะหนีไปเที่ยว East Coast ก่อนกลับ) ช่วงเวลานั้นผมเลยไม่แน่ใจว่าผมทำงานร้าน เรือนแพ หรือ เรือนผี กันแน่ 55 จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:39:58

ความคิดเห็นที่ 58 ... ฝรั่ง ไม่ได้เก่ง และรวยทุกคนเสมอไป... ก่อนมาเมืองนอก ผมมีความเข้าใจว่าฝรั่งนั้น เค้ามีดีกว่าเรา  ซึ่งก็มาจากการรับข้อมูลจากสื่อบ้านเรา ที่พยายามจะเสนอเรื่องราวของบ้านเค้าในแง่บวก ความจริงแล้ว ฝรั่ง ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากคนไทยเลยครับ เพียงแต่เค้ามีพื้นฐานและได้รับโอกาสที่ดีกว่า รวมไปถึงสวัสดิการบ้านเค้าก็ดีกว่าบ้านเราเยอะ ทำให้คุณภาพชีวิตนั้นดูจะดีกว่าคนของบ้านเราพอสมควร  แต่เรื่องความคิด ความอ่าน ผมว่าไม่ได้ต่างกันเลย ฝรั่งกากๆ ทำตัวงี่เง่า มีเยอะมาก บางคนก็ยากจนเหมือนคนบ้านเรานั่นแหละครับ อย่างเช่น ชายผิวสีคนนึง เจอผมบนรถ Muni เพราะเค้าเป็นพนักงานขับรถประจำทางสายนี้ เค้าถามผมว่ากล้องผมราคาเท่าไหร่ ผมตอบไปว่า 1400 เหรียญ เค้ารีบตอบกลับมาว่า แพงงงงงมากกกกก เค้าไม่มีปัญญาซื้อหรอก ทั้งๆที่ผมเข้าใจมาตลอดว่าเงิน 1400 เหรียญ สำหรับคนที่นั่นแล้ว มันไม่ได้เยอะเลย แต่ความเป็นจริงแล้ว เค้าบอกว่า มันสามารถเลี้ยงลูกและเมียของเค้าได้ทั้งเดือน ประกอบกับผมได้พบกับลูกค้าตามร้านอาหารที่ผมไปทำงาน จึงได้พบว่า พวกเค้าก็คนเหมือนกับเรานั่นแหละครับ ไม่ได้มีความแตกต่างแต่อย่างใดเลยครับ ดังนั้น ผมไม่อยากให้คนไทยคิดไปเองเลยว่าฝรั่งเหนือกว่าพวกเรา ความจริงเรามีดีกว่าเค้ามากครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:41:03

ความคิดเห็นที่ 59 จากคุณ : ยิ้มไม่หุบ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:42:04

ความคิดเห็นที่ 60 ... เ พื่ อ น ... กั บ ... เ พื่ อ น แ ท้ ... “เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายสิหายาก” เค้าว่ากันว่า เพื่อนแท้ มักจะเกิดขึ้นเสมอยามเมื่อเราลำบาก ยามเมื่อเราไม่มีอะไรนี่แหละครับ ซึ่งการไปอยู่ในอเมริกาของผม คือการไปถอดหัวโขนออก การใช้ชีวิตเรียกได้ว่าตั้งต้นนับหนึ่งใหม่ รถราไม่มีขับ งานก็ไม่มีทำ ต้องปรับตัวกันยกใหญ่ครับ เพื่อนบางคน อาจจะสนิทด้วยตอนอยู่เมืองไทย แต่พอไปอยู่ที่นั่น อาจจะกลายร่างเป็นอีกคนนึงก็ได้ บางคนก็รับปากว่าจะช่วยหางานให้ทำ แต่ไปๆมาๆ กลับปล่อยให้ผมหางานเอง เพราะเกรงว่าเจ้าของร้านจะไม่ happy เนื่องจากผมอยู่ในเมกาด้วยระยะเวลาอันสั้น แต่เขาอาจจะลืมคิดไปว่า บางคนอาจจะทำงานสั้นกว่าผม ถึงแม้ว่าเขาคนนั้นจะอยู่เมกานานๆก็ตาม ถามว่าตอนนั้นโกรธไหม ตอบแบบตรงๆว่าไม่พอใจมาก สุดท้ายกลับมาคิดได้ ผมไม่โทษใคร เพราะแต่ละคนก็คงมีเหตุผลของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น เพราะที่นี่เอง ผมก็ได้เจอเพื่อนแท้อีกหลายๆคนเลยทีเดียว แต่โชคดีที่ผมได้รู้จักกันเพื่อนคนนึงตอนที่ยู่ที่นั่น ความจริงเราเคยเจอกันในงานศพเพื่อนสนิทของผมที่มหาลัย ที่ด่วนจากไปแบบกะทันหัน และมีไม่กี่คนที่รู้เรื่อง และ เพื่อนคนนี้ เป็นเพื่อนสนิทของเพื่อนผมตอนสมัยมัธยม เป็นเรื่องน่าขำทีผม มารู้จัก “เบอร์ดี้” ในประเทศแห่งนี้ อย่างที่บอกแหละครับว่าไปแบบไม่มีหัวโขน ไม่มีอะไร แต่พื่อนคนนี้กลับยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือเสมอๆ เสนองานให้ทำ และช่วงที่ผมกลับมาจากเที่ยว NYC-Chicago ทริป ผมกลับมาแบบคนไม่มีที่ซุกหัวนอน เพราะรูมเมทต่างตกลงสลายตัวย้ายที่อยู่ คืนห้องให้กับเจ้าของบ้านไป สาเหตุนึงก็เพราะผมกลับไทย และหาคนแชร์ไม่ได้ เลยสละเรือ อิอิ ในช่วงที่ผมไม่มีห้องให้อยู่นั่นเอง เบอร์ดี้ก็เสนอให้ผมไปนอนที่อพาร์ทเมนต์เค้า คอยดูแลอย่างดี นี่ยังไม่รวมถึงตอนที่พาขับรถไปเที่ยวในที่ต่างๆ และชวนไปซื้อของที่ซุปเปอร์ในยามที่ผมว่าง ดังนั้น นอกจากการเปิดประสบการณ์ การได้เพื่อนแท้ เข้ามาในเฟรนด์ชิปชีวิตผมเพิ่มอีกสักคน ผมว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่ากว่ามากครับ ต้องขอบคุณเพื่อนผมที่จากไป ที่ส่งเพื่อนที่น่ารักๆเข้ามาในชีวิตเพิ่มอีกคนด้วยครับ ^^ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:44:02

ความคิดเห็นที่ 61 คุณ ยิ้มไม่หุบ - มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง ตกใจหมดเลยครับคุณยิ้ม ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคร้าบบ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:45:01

ความคิดเห็นที่ 62 ...ได้เวลาตื่น... ถึงแม้ผมจะมีความสุขเวลาอยู่ที่นั่น เพราะไม่ต้องคิดมากเรื่องทำงาน แถมไม่ต้องทำงานทุกๆวัน ได้ไปเที่ยว ได้พักผ่อน ได้ทำอะไรหลายๆอย่างที่อยากทำ แต่ก็เวลาผ่านไปทุกวัน ด้วยความที่อายุก็ไม่ได้น้อยแล้ว ผมรู้สึกว่า คงได้เวลาแล้วที่ผมจะต้องกลับไปอยู่กับความจริงที่เมืองไทย ที่นี่ยังมีงาน มีเพื่อน มีครอบครัว รอผมอยู่ที่เมืองไทยครับ ผมเลือกที่จะเก็บเกี่ยวช่วงเวลาดีๆ ในช่วงนั้น เพราะต่อจากนี้ เมื่อผมโตขึ้นกว่านี้ ความรับผิดชอบผมก็คงต้องสูงตามไปด้วย ผมคงไม่ได้มีโอกาสพักผ่อนยาวๆ และใช้ชีวิตแบบนี้อีกแล้วล่ะครับ ถึงแม้ว่าจะมีเหตุการณ์หลายๆอย่างที่ทำให้ผมขุ่นเคืองใจ แต่โดยรวมแล้วผมยังรู้สึก Happy มากเพราะชีวิตตอนนั้นไม่ต้องคิดอะไรมาก แค่มีความสุข และใช้ชีวิตไปวันๆครับ ช่วงเวลา 6 เดือนที่ผมหลับไป มองเหมือนจะนาน แต่จริงๆมันไวยิ่งกว่าสายลมผ่านอีกครับ นาฬิกาปลุกดังขึ้นอีกครั้งในช่วงกลางเดือน พฤศจิกายน มันคงเป็นสัญญาณบอกให้ผมตื่น เพื่อออกไปเผชิญความจริงที่เมืองไทยแล้วล่ะครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:46:06

ความคิดเห็นที่ 63 ไหนๆก็ถึงเวลาใกล้กลับเมืองไทยแล้ว เวลาของผมใกล้หมดแล้ว ตอนนี้เปลี่ยนบรรยากาศมาฟังเพลง “หมดเวลา” ของวงเดิม วง ETC กันสักนิดนะครับ (วงอื่นก็ชอบฟังนะครับ แต่เท่าที่เขียนรีวิวแล้วรู้สึกว่าเพลงของวงนี้ เหมาะกับอารมณ์ในรีวิวตอนนี้มากสุด แฮ่ๆ) เพื่อจะให้เข้ากับบรรยากาศในช่วงท้ายรีวิวนี้มากขึ้น เชิญฟังเพลงคลอไปกับการอ่านรีวิวต่อครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:47:23

ความคิดเห็นที่ 64 ...คิดได้... อยู่มาได้หลายเดือน ผมก็ได้คำตอบกับตัวเองแล้วล่ะครับ ความจริง ผมชอบที่จะอาศัยอยู่ในประเทศแห่งนี้ เพราะมันต่างคนต่างอยู่กันดี เหมาะกับคนรักสันโดษอย่างผม ถ้าหากผมได้มาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆ ผมอาจจะมีความสุขกับตัวเลขในแต่ละเดือนที่ได้รับ รวมไปถึงอิสระในการใช้ชีวิต แต่ผมมาช้าไปหน่อยครับ หลายๆอย่างทำให้ผมตัดสินใจกลับมาอยู่เมืองไทย ทั้งเรื่องหน้าที่การงาน ที่คิดๆดูแล้ว การทำงานออฟฟิซ มันมีเรื่องเครียดบ้าง แต่งานร้านอาหารจากภาพที่ผมเคยเข้าใจว่ามันสบาย วันๆนึงเสิร์ฟแล้วก็จบ ในความจริงแล้วมันก็มีมุมเครียดของมันเหมือนกัน และอย่างน้อยการทำงานออฟฟิซก็ไม่ทำให้ร่างกายผมหมดแรงได้เหมือนกับทำงานร้านอาหาร โดยเฉพาะในวันที่ขายดี ผมแทบจะวิ่งทั้งวันมันทำให้ผมต้องใช้เวลาทั้งวันในวันรุ่งขึ้นนอนเพื่อพักฟื้นร่างกายเลยทีเดียว แถมอยู่เมืองไทย ผมไม่ขาดแคลนอาหารไทยรสแซ่บๆ ผมคิดถึงซีฟู๊ดอร่อยที่ชะอำ ก๊วยเตี๋ยวเรือสูตรเด็ดแถวบ้าน เพื่อนผม ครอบครัวผมก็อยู่เมืองไทยกันหมด รวมถึงหน้าที่การงานที่ผมยังมีโอกาสไปได้อีกไกล มาอยู่ที่นี่ได้เกือบ 6 เดือน ผมก็คิดแล้วว่า ผมคงไม่เหมาะที่จะอยู่ที่นี่แล้วล่ะครับ  ถ้ากลับมาอีกคงเป็นในรูปแบบนักท่องเที่ยวอย่างเต็มตัวมากกว่าครับ ^^ ได้เวลากลับ "บ้าน" แล้วล่ะ .... จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:49:10

ความคิดเห็นที่ 65 ...It’s time to say good bye... 8 โมงเช้า ของวันที่ 10 พฤศจิกายน ผมตื่นขึ้นมาอาบน้ำและเตรียมตัวไปสนามบิน นอกจากจะให้ที่นอนผมยามที่ผมเป็นเจ้าไม่มีศาลช่วงก่อนกลับ เบอร์ดี้ยังใจดีขับรถมาส่งผมที่สถานี BART เพราะผมเลือกที่จะนั่งรถ BART ไปเอง ดีกว่าให้เพื่อนต้องลางาน ขาดรายได้ เพื่อแลกกับความสะดวกสบายของผม ^^ เราร่ำลากันเล็กน้อยที่หน้าสถานี BART El Cerrito Plaza เพราะรู้ว่าอย่างไรเสีย เราก็ต้องกลับมาเจอกันสักวันอยู่ดี ถึงแม้ว่าเธออาจจะเลือกที่จะไม่กลับมาอยู่ไทยถาวร เพราะเธออยู่มาตั้ง 6-7 ปีและ แต่ผมเชื่อว่าสักวันหนึ่งเราก็ต้องมีจังหวะที่เราสองคนจะได้กลับมาเจอกันบ้างแหละ จะเมืองไทย หรืออเมริกา ค่อยว่ากัน รถ BART ยังคงมาตรงตามเวลาของมันครับ ผมได้ขึ้นรถรอบประมาณ 9 โมงหน่อยๆ เมื่อได้ที่นั่งวางสัมภาระมาแล้วเรียบร้อย ผมก็ใส่ ipod ฟังเพลงเพื่อฆ่าเวลาระหว่างทางไปสนามบินครับ เมื่อเพลงในอัลบัมมัน random มาที่เพลง “หมดเวลา” ของวง ETC วงโปรดของผม อยู่ดีๆน้ำตาผมก็แอบเล็ดออกมาได้อย่างไรก็ไม่รู้ ทั้งๆที่เพลงออกแนวอกหัก แต่มันกลับโดนใจผมในท่อนฮุกที่ว่า ..หมดเวลาแล้ว ถึงเวลาแล้ว หมดแล้วจริงๆ (แล้วเป็นจังหวะดนตรี ที่มีเสียงนาฬิกาหมุน) .. มันเป็นอารมณ์อิ่มเอม ปนกับความรู้สึกที่ผมจะต้องจากเมืองแห่งนี้ไป มันไม่ใช่อารมณ์เสียดาย หรืออารมณ์เสียใจ มันเป็นความคุ้นเคยที่ผมจะต้องบอกลามันไปมากกว่า นี่คงหมดเวลาพัก หมดเวลาทำตัวไร้สาระ ไร้ค่า ของผมแล้ว ต้องกลับไปเผชิญความจริงที่เมืองไทยซะที ^^ 1 ชั่วโมงผ่านไป รถ BART มาส่งผมที่สนามบิน SFO อดีตรูมเมต อันเป็นเพื่อนร่วมทริป East Coast ทั้ง 2 คนมาส่งผมที่สนามบิน เราถ่ายรูปและร่ำลากัน ก่อนที่ผมจะเดินเข้า Gate จากพวกเขาไป … จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:51:48

ความคิดเห็นที่ 66 ...ผม คือ คนใหม่... หลังจากที่ใช้ชีวิตอยู่เมการ่วม 6 เดือน บวกกับ trip stop over ที่เกาหลีอีก 1 อาทิตย์ การกลับมาเมืองไทยรอบนี้ ผมรู้สึกว่าตัวผมเองโตขึ้นมาก เข้าใจ และใจเย็นมากขึ้น โดยเฉพาะคนที่ทำงานบริการ เหมือนกับที่ผมเคยมีประสบการณ์ที่นั่น แต่ก่อนถ้าผมไม่พอใจอะไร ผมก็คงต้องโวย เพื่อให้ได้มันมา แต่ในวันนี้ ผมเลือกที่จะพูดดีๆใส่คนเหล่านั้นมากกว่า ทันทีที่ผมกลับถึงเมืองไทย ผมได้พักเพียง 2 วัน เจ้านายผมก็โทรมาถามสารทุกข์สุขดิบ และตามตัวให้ผมกลับไปทำงานด่วน ซึ่งด้วยความรับผิดชอบ ถึงแม้นายไม่โทรมา ผมก็กะจะไปทำงานในอาทิตย์ถัดไปอยู่แล้ว ในวันแรกที่ผมกลับเข้าไปทำงาน ความรู้สึกที่ได้รับ คือ ทุกสิ่งเหมือนถูกสตาฟไว้ในช่วง 6 เดือนที่ผมหายตัวไป โต๊ะทำงานของผมก็ยังอยู่ที่เดิม คอมพิวเตอร์ตัวเก่า ปริมาณงานที่หนักเท่าเดิม เจ้านายใจดีคนเดิม เพื่อนร่วมออฟฟิซ ก็เหมือนเดิม  และความรู้สึกทุกข์ใจเมื่อมาทำงาน มันก็ยังคงอยู่ที่เดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไป กลับเป็นตัวผมเอง ... ผมรู้แล้วว่าผมต้องการอะไร ผมจึงกลับมาทำงานเพื่อรับผิดชอบในช่วงที่หายไประยะเวลาหนึ่ง ก่อนที่จะตัดสินใจลาออก เพราะสิ่งที่ผมได้กลับมาจากที่นั่นคือ "การที่ทำให้ตัวเองมีความสุขในวันนี้ อยู่กับปัจจุบัน ทำทุกวันให้มีความสุข" ผมยังนึกภาพตัวเองไม่ออกเหมือนกัน หากว่าผมไม่คิดจะพักงานไปค้นหาตัวเอง ภาพผมในวันนี้จะออกมาเป็นแบบไหน ร่างกายผมไม่ได้สร้างขึ้นมาเพื่อให้ทำงานหนักอีกต่อไป ผมจึงเลือกที่จะหางานเพื่อทำให้ผมได้ balance ชีวิตส่วนตัวมากขึ้น ดังนั้นเมื่องานไม่หนัก ผมก็มีเวลาให้กับตัวเอง ไปทำสิ่งที่ตัวเองรักได้มากขึ้น ร่างกายผมก็ป่วยน้อยลงครับ สุขภาพจิตผมดีขึ้น ผมเปลี่ยนไปในหลายสิ่ง   แต่หนึ่งสิ่งที่ผมมั่นใจว่าจะเหมือนเดิม คือ ความเป็นตัวผม ที่รักการท่องเที่ยว ชอบการค้นหา มันจะเป็นอยู่อย่างนี้ ตลอดไปครับ  …. -- The end -- แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 54 05:10:35 จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:54:32

ความคิดเห็นที่ 67 ...ขอบคุณ... ท้ายที่สุด รีวิวชุดนี้ คงได้แต่เกิด แต่อาจจะรีวิวไม่จบ เพราะมันยาวมากจริงๆ และไม่รู้ว่าตัวเองจะบ้าพลังทำไปทำไม - หลายๆครั้งเกิดความรู้สึกอยากเลิกทำกะทันหัน เพราะไปเที่ยวที่อื่นมา ก็อยากรีวิวประเทศอื่นบ้าง - บ่อยครั้งอาจจะเจอบางกระแสภายนอกที่รู้สึกบั่นทอนการทำรีวิวชอบกล บางครั้งรู้สึกว่าผมรีวิวไปคนเดียว หรือป่าว จะมีคนอ่านไหม - บางทีคิดไปเองแล้วว่าอาจจะมีบางท่านมองว่า เมื่อไหร่อีตานี่จะรีวิวจบๆไปซะทีฟระ รำคาญ มารีวิวอยู่ได้ ในขณะเดียวกันหลายครั้งก็มีคนส่งหลังไมค์มาชื่นชม มาตามรีวิวตอนต่อไป บ้างก็มาแจกกิฟให้ บางท่านอาจจะกดโหวตกระทู้ให้ขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งกระทู้แนะนำ บ่อยครั้งที่มีคนมาปาดให้รีวิวผมไม่เหงา หลายคนก็มาโพสต์คอมเมนต์ให้กำลังใจหลังรีวิวจบ เขียนคำ ติ ชม ให้ผมอ่านเสมอๆ ผมขอบอกว่าทุกสิ่งล้วนผสมกันจนเกิดเป็นแรงขับดันให้ผมรู้สึกว่า อย่างน้อยความตั้งใจผมคงไม่ได้สูญเปล่า ยังมีอีกหลายๆคนที่ยังรออ่านรีวิวผมอยู่ ทำให้ผมมีกำลังใจในการจะทำรีวิวชุดนี้ให้สำเร็จในวันนี้ จนกว่าจะพบกันใหม่ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามรีวิวชุดนี้ครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 04:57:23

ความคิดเห็นที่ 68 สุดท้าย... ผมในฐานะหัวหน้าทัวร์ Coffee Blended Exploring USA ขอถือโอกาสนี้ขอบคุณลูกทัวร์ทุกท่านจริงๆครับ ถือว่าทุกคนได้เป็นส่วนหนึ่งในรีวิวชุดนี้ให้จบได้จริงๆครับ - ลูกทัวร์หลายๆท่านขึ้นรถตั้งแต่ทริปแรกเป็นขาประจำ มาเยือนกันตลอดจนทริปสุดท้าย - อีกหลายท่านขอแวะขึ้นกลางทาง - ลูกทัวร์บางท่านอาจจะมาๆ หายๆ แอบหนีไปเที่ยวเองบ้าง - ลูกทัวร์บางท่านอาจจะหายจากพันทิพไปเลย แหะแหะ - หลายๆท่านแอบเนียนเป็นลูกทัวร์แอบแฝง อิอิ ตั้งแต่ตอนแรก ยันตอนนี้ ยังไงก็ขอขอบคุณทุกคนจริงๆครับ ที่ทำให้ทัวร์เล็กๆในตอนแรก ได้เป็นทัวร์ใหญ่ขนาดนี้ ถ้าจัดเป็นรถบัส คงได้ซักเกือบ 20 คันเลยทีเดียว (พยายามรวบรวมมาหลายวันทีเดียว หากผมพลาดตกหล่นชื่อใครไปบ้าง ต้องขอโทษจริงๆนะครับ) 18rain ; 1twenty2 ; 2nd Ave. ; 309 ;  36 ;  3KKK ; 3ma&pom ; 4Cus ; 9pitak ;- The hoBByist - ;  *~~thymos~~*;   *~Caramel Popcorn~*;   *Cookies*;   *Evil Curse*;   *omega* ;  @}-- เยอบีร่า -- ; @นำหน้า ; ^DriftingClouD^ ; {-tgc-} ; ~ LuvLy TiNkeRbeLL ~ ; ~: A Grain of Sand :~ ; ~SweetsNuT~ ; + ฝนสุดท้ายเมื่อปลายกันยา + ; +..ร้อยเหตุผล..+ ; +~%Chocolate Republic%~+ ; ++nadda++ ; +>>GeToS<<+ ; +G@To+ ; =zim= ; >*< Princess Kitty >*< ad-HOCK ;  AdrenalineRush ; aeewil ; agatha ; aggiegal ; aiiyo ; aimai ; AiMaMi ; ainboston ; Albe'do ; AlluViaL:SaND ; Angletaire ; Angel without wings; Annkrx21 ; aon-roddick ; applepine ; aquanoxx ; areewan ; Armani Man ; armearn ; arrthai ; Art999. ; ARTBLACKLOVER ; aryan ; ataya ; atom magazine ; auau_py ; August Rush ; Autism ; auyna Baby_I Know_U Know ; bagabobo ; Bakerloo ; BANBONDOI  ; bank113 ; BaNkmAn  ; baspaintball ; Baumkuchen ; BE DAZE ; beaulek ; beembook ; BeeVee' ; BENZAA ; bettygirl ; bicycle_trend ; Big Bear's Journee ; biGbOySalaDbAr ; Biocalm ; Birdysiam ; bisketto ; blackberrych ; blackbubble; BlackVespa ; blue magaritar ; Blue Whale ; BlueBrite ; blueraccoon ; bonmoovo ; bonvivong ; Born in Thai  ; boy next door ; boydz ; Bpearl ; BPeterpan-17 ; Brad Pooh ; bremstrahlung ; BROWN STITCH ; bscza ; Buablizzard ; bUcK_KiAb [บักเขียบ] ; buctuser ; buktau ; BungBing1986 CX gal ; CACU ; cascar ; ceacar salad ; Celeste's mom ; chabakaew ; chaii_latte ; chantibha ; chartchy ; cheechaco ; Cheese Fondue ; Chef Oliver ; Chemiezz_Nok ; Cherokee1 ; cherry29 ; chole  ; cinta ; Civict2003 ; Clear Ice ; Clover78 ; CMV ; CoBraGolD ; Cocoa Frappe' ; cocoriko45 ; ColaGirl ; cold river ; Coma Vintage ; comaboy ; cometo ; conan boy ; coopers2006 ; crabbad ; crazyanyauthentic da-o-mi ; Dare More ; Death ; Decembery18th ; declare01 ; Destiny-Boy ; devillish girl ; dewinner ; digicomp4 ; digimontamer ; DOGHALL ; doolook ; dreamboom embarcadero ; EVE1234 ; Everlastingization ; extrajeab ; fafi  ; fahimmel ; FakeOVER ; fanda ; Finding_True_Love ; Flaminio ; FloraLilly ; flyman_a340@ hotmail.com  ; FooSang ; Forever DeeDee ; fox-uk ; Francsmama ; Freedom and Justice ; friday:fineday ; fullmoonparty2000   gagagigy ; Ganit ; GeD^_^GeD ; gift is a present ; gig_gigg ; gigzy ; gorikalz ; Grande Espresso Frappucino ; greatlilgrace H2O+ ; halfofw ; ha-meow ; HANEUN ; HaPPy Leo ; harumi ; heartshape ; Hero11147 ; heyoki ; hollaneung ; homeman ; honeynut ; HOYU ; HS-XXX ; HV111 ; HyperSolution i love new york more than ever ; I Promise ; i will be fine. ; I'am always girl ; iamaob ; iamchula ; ice apisto ; Iced Cappuccino ; iczii colly  ; ikhong ; I'm a Bigbird. ; immeeLy ; inint&anant ; inizz ; Invisiblesane jajump ; jasssilp ; Jeboo ; JedjarZ ; JeennyBuff ; Jew_never_lies ; jiradate ; JIRATH ; Jobbyloves ; jobecob ; jojoe ; JOYJARI ; Jubnosuke ; July 15th ; Juneboyz ; Juone ; jvit ; jyp K a r m a n n G h i a ; Ka - Ti ; Kanuman ; KanYn ; karnblessyou ; kats ; keepitup ; keri_jump* ; Keya5 ; khim_keeta ; khritkid ; khunfreedom ; khunparisa ; KickAss_Angel ; kimune ; KINGKONG's Mom ; kintub ; Kit_Phuket ; kiwipop ; kizz_j ; kkc ; Klimae ; KMSSO ; koipotter ; komi_to ; Koon Shy_Tour Dee ; KOPI & CHAYEN ; kornnisaa ; koy_onair ; kriengchai ; KRITTI  ; ksforever ; KudHooLing ; kungtalay la liberte' ; la_sable ; ladybook ; laketaho ; Land_V ; LAPD21 ; LIFE AFTER DEATH ; like_the_moon ; lilian76 ; llizarov ; locker no.9 ; Love to be me ; LoveError ; Lovely Sweet Molly ; lovely_l ; lovetree ; luie2539 m_stay22 ; Ma Ma Pim ; Maeil ; MaeNean ; malaguena ; mamyammy ; Man of February ; MaNgKoOd ; MarNo ; marzo ; mearnss ; MedicinePath ; MeMoKung ; Memories pink ; milesmile ; MinnieMoChi ; miojung ; miracle_rainyteddy ; Miss_Behaving ; MixZAjunGz ; mjh ; Mocha_Frappucino ; Mommy&Daddy ; mOnKeY bAbE ; monoone ; Moo_Yuie ; mordek1 ; Mote เคิล จอร์แดน ; MRBIG173 ; mueyleknoi  ; Muimommam ; mungkood ; my aurora ; MYVROCKS N o n g T o n N a M ; n O r T H - 2 - s O u T H ; Naddh ; Najenjira ; nama_biiru ; nanapiz ; Nanfah ; napatson ; narasri ; Natchaphon ; Natural_Sugar ; NeNei ChAN ; Neodicaprio ; NET-MANIA ; ngbobber ; nicechilds ; niceroez ; nifedipine ; nin2122 ; ninearm ; ninun_nun ; NiToRiA ; Noble-siX ; noiwanwannoi ; Nong MiM ; nonneena ; Nonodog ; Nordlys ; NT.MANIAC ; nucleon ; NuL+ ; nuning trang ; nunniti ; Nutoun ; Nymlumbo o_taro_cmu ; OATTA PHOTOGRAPHY ; ohhioh ; oKtoberfesT ; olives ; on_oui ; One Light One Shadow ; onearth ; ongchai_maewmong ; ooh maple ; oriole ; OuFlash 80 ; ouise ; Outsider_Dd P i g g y B u n n y ; P.S. i love you ; p>dac ; Pa_Jaab ; pakjirakan ; pakma_13 ; pakongkup ; Paksabuy ; Palm Jung Won ; pam_ ; pandababuni ; pangz ; pao_nowara ; parad ; ParallelLiFe ; partompong007 ; pastakravitz ; Pat :o) ; patthanid ; Pearisia ; Penguin lala ; PerlerLovely ; Perth&Pearl ; Petshop boy ; PG_008 ; PHANTOM OF THE NIGHT ; pheenox ; phing ; phopan ; phuketian ; Picike ; Pink_Purple ; Pinkwinter ; Pinky Blood ; PiNNie_BunnY ; piscespair ; pititee ; pitzaa ; pk12th ; ployku ; POGGHI ; POLOBOY ; pomaily ; Poo-Ma ; Poppartacus ; Por_ia ; praiya ; pram_jv ; prapasawat ; prdd26 ; preeminence ; prem_merp ; pretty rusy ; prettyguide ; prsty ; Puklook ; pulnit ; Pure Ladie ; putan raininUK ; rakjangkubkondee ; Red Fox ; Red Leaves ; RedBloodinYellowSuit ; Red-Rose-14Feb ; remy&chanel ; Rennis ; Renze ; RID 2266 ; RioMommy ; Rise and rise again ; Rookie blue ; RosieDunne ; rosrytay ; route rover ; Route665 S_kumiko ; sa_bkk ; sainamrairak ; saladbar008 ; Salmon Lover ; Samalady ; sanamluang ; Sanrono ; sao_in_bkk ; SaRangHae ; saranrat ; saruseiyuu ; SassyKate ; sayuri_ko ; scuba734 ; se7o1 ; Sea's Lover1980 ; See All ; sentcna ; SeRiaLCircLe ; Shadows into Light ; shallowbong ; sickboy_1983 ; Singing Blue Jay ; SkyBox ; SkylineKip ; smallfox ; Smiley_Season ; snas89Pink ; Snoopy in BKK ; snowymamy ; Soleindee ; somchaikaikhan ; SoMeDay..SoMeOnE ; Someone In This World ; sommie ; Sonographer ; Sorndeij ; SOYU_K ; Spirited A's way ; stevyboy26 ; Stila is Style ; STILLYNANA ; strawberry coffee ; stts989 ; sueko ; Sun-Dong ; suratp ; Susie Tamakuji ; Tampa ; tan_www ; tanbali ; tangtongdee ; taoru ; tatatube ; tataweb ; teddy bear in the box ; TeDDy T ; TeeChoco ; thai orchid ; thaiMBA ; the Sixth Floor ; the_marker ; TheAu ; thyrocyte ; tiger's nest ; Title_boy ; tlebuic ; toastlover ; Toffee Nut Latte ; Tolone ; tonhok ; tonykrub ; torta ; toytrip ; tp14d ; Travel Animal ; Tree Rose ; tulaneenidd ; tummeng_in ; twas   ultraple ; umi_chan_2 ; Uncle Bear ; uxbridge ; Vader Airline ; veemail ; verdandi ; viaggiatore ; W.D.K ; wachu ; WalkWild ; white koala ; wHiTe ShOEs ; whysongk ; Win_Ta_Sing ; winter green berry ; Wisther ; WONDERFUL_DAY xebec ; xiaoyou ; xmencrossxs ; Yai Klong_Tour Rai ; yai-noo ; Yakimo ; YCL&ZXT ; Yesterday Today Tomorrow ; yokfriendship ; Yosee Mitee ; yuki_shimi ; Yukung ; zeazamean ; zeenzine  ; zeita ; ZhuZhuJoopJoop ; Ziiaki ; ZoSha ; ZT1260 กรีน..ที; กบจูเนียร์ ; กระจ่างเนตร ; กระดาษเช็ดหน้าสีขาว ; ก่วยก๊วยตาลสด ; กัณฑ์พงษ์ ; กั๊ตจัง ; กัปตันลูกชุบ ; กานพลู...คนชอบเที่ยว ; กาแฟขม ; การเวกในช่อการะเกด ; เก๊กฮวยเย็น ; ขวดนมมหากาฬ ; ข้าวซอยคอยเครื่องเคียง ; ข้าวปั้นหน้าหมูหยอง ; ข้าวเสาไห้ ; ข้าวเหนียว~หมูแดง คน ไกลบ้าน ; คนไทยหัวใจแกร่ง ; คนไม่สวยอยากเล่า ; ค้นหาใจให้เจอ...ก็เป็นสุข ; ครอบครัวตัว ป ; คำสาบานในสวนท้อ ; คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ ; คุณแม่ติดเน็ต ; คุณลูกที่เคารพ ; เค้กเนย ; เค้เก้ ; โคเมท ; จุดตานิด ; เจ๋งสุดในยุทธภพ ; เจ้าชายแวมไพร์ ; เจ้าหญิงถั่วเขียว ; ใจผลิบาน; ฉันนั่งร้องไห้กับใครไม่รู้   ชงโคฮอนแลนด์ ; ชบาข้างรั้ว ; ชอบกินชอบเที่ยว ; ชอบดื่มwineค่ะ ; ชัยชัย ; ชานมชงเอง ; ชานไม้ชายเขา ; ชายเอ ทุ่งรังสิต ; ชื่อนี้ยังซ้ำ ; ชื่อไม่มีปัญหา ; ชื่อใหม่หัวใจเดิม ; เชอรี่เหมียว ; ซี-love ; ซุปแห้ง & แกงจืด ; แซนด์วิช หมูหยอง-ทูน่า ; โซดาไม่ต้อง ; โซเหนี่ยละเหี่ยใจ ; ดวงใจ ณ ไกลโพ้น ; ดวงดาว หัวใจ ดอกไม้ ชายทะเล ; ดอกกุหลาบสีพีช ; ดอกโสนบานเช้า ; เด็กหญิงตะวันฉาย ; เด็กหญิงหลังดอย ; โดเรมอน_โดเรมี่ ; ไดทิสติส ; ต้นบัว ; ตะวันวาด&สาวเหนือ ; ตัวเล็กเล็ก ; ติง ซ่าน เปิ่น ; เต็งเช็งเหลียง ; เต่าตัวลาย ; เตี้ยอ้วนชวนไถล ; แตงโมน่ากิน ; แตนนี่ ถนนสายนี้เปรี้ยว ; ถ้ามีตังค์นะจะกินให้หมดเลย ; ทนายอ้วน ; เที่ยวตามหัวใจ ; นมข้นหวานตราหมี~* ; น้องโจน่ารัก  ; น้องชอบเที่ยว ; น้องนู๋ เด็ก ณ วันวาน ; น้องผักอ้วน ; น้องร๊อก ; น้องวี : we-wee ; น้องหนูพันธุ์ดุ ; นักรบรูปงาม ; นั่งอมยิ้มริมระเบียง ; นางฟ้า ชากังราว ; นางมารชุดส้ม ; นางสาวถุงเงิน ; นายเพิ่ม ; นายฟ้าใส ; นู๋ชมเจ้าขา ; แนนนี่โกะจัง ; ในวันที่ฟ้ามีเพียงแค่สีเทา บ๊อง ; บ้านหลังน้อยซอย 95 ; บารอนก๊อง ; บินต่ำ ; บุรุษพัฒนา ; บูตะ กะ กิมจิ ; ประธานชมรมคนมีแฟนน่ารัก ; ปลาทองมองแมว ; ปลานาน่าหม่ำ ; ปลายฟ้าที่ภูตะวัน ; ปลาหมึกน้อยกับนายโอเลี้ยง ; ปอนคุงไม่ใช่ปังคุง ; ป๋อหลาง ; ป้าฟู ; ปุ้ม 007 ; แป๋วแว๋ว ; โปนาโปเน่ ; โปร่งใส ผมชอบกิน Nasi Lemak ; ผึ้งน้อยต่อยหนัก ; ผู้ก่อการร้ายทางความคิด ; ไผ่ย้อย ; พนบ. ; พยงค์ ; พระจันทร์อันเป็นที่รัก ; พริกดอง พริกน้ำส้ม ; พ่อปากบานของแม่ ; พ่อหมี Polar Bear ; พะโล้น้อย ; พันแสงดาว ; พิจารณ์รัฐกิจ ; พิพรรษพร ; พีกุง ; พุงอุ่นๆ ; แพท ภัทรียา ; ฟรุ้ตสลัด ; ฟองนมเย็น ; ฟองสบู่ ; ฟ้าสวยมาก ; เฟื่องหญิง ม่วงมหากาฬ ; มอคคาโอรีโอ ; มะพร้าวน้ำทะเล ; มังกรวังทอง ; มัลติโม่ ; ม่านบาหลี ; มาเรีย ณ ไกลบ้าน ; มิกกี้แม้ว ; มุ่นแพร ; เมารีบางกอก ; เมื่อไหร่จะมีความรักดีๆซะทีนะ ; แมงปอบินเดี่ยว  ; แมงเม่าติดลมบน ; แม่เจ้าหยวน ; แม่ซากานะ ; แม่ราศีธนู ; แมลงทับสีสวย ; แมลงภู่บนหูกระต่าย ; แมวน้อยใส่ทูพีช ; แมวมูดี้ ยายแก่สีม่วง ; ยายปุก ; ย้ำคิดย้ำฝัน ; ยำปลาดุกฟู ; ยิ้มไม่หุบ ; ยูโด ; แยมโรลม้วน ; โยเกิร์ตรสสตอว์เบอร์รี่ ; โยอิจิ_p ; รอยยิ้มของคนดี ; ระแนงไม้ ; รันรันลา ; รั้วหลายสี ; ลอร่า อิงกัลส์ ~* ; ลุงแบกเป้ ; ลูกสาวน่ารัก ; เล็กทาโร่ ; เลนส์ขาว;     วันว่างที่ลองเดิน ; ว่าที่ลูกเรือ ; วิสกี้โซดา ; เวสป้าสยาม สนหนาว ; ส่วนหนึ่งของประเทศไทย ; สะตอคุง ; สาธุซอย58 ; สามแซ่ ; สาวไกด์ใจซื่อ ; สิบล้อชอบเที่ยว ; สีน้ำ -_- ; สุขชัย ; เสมียนน้อยนั่งแทะส้ม ; ใสบัว ; หญ้าหนวดแมว ; หน้าแว่น ; หนุ่ม ณ วันวาน ; หนูกิตหอ 4 ชาย ; หมาดำปราณบุรี ; หมาป่าหิมะ ; หมียักษ์ อยากเที่ยว ; หมูสไลด์ไข่มะตูม ; หมูอ้วนขี้อ้อน ; หมูอ้วนจอมพลัง ; หลั่มหมั่นเหม่ง ; หูถ่าน ; ใหญ่โฟต้มยำอร่อยเหาะ อยู่คนเดียวอีกแล้ว ; อวบสวย ; อ้อม นะ ; ออร์-ฟิ-อุส_orpheus ; อาตี๋อินเทอร์เน็ต ; อึ่งอ่าง...ลอยคอ ; อุดมสุข ; อุรัสยา ; เอ๋อ้อย ; เอื้องเหมย ; แอมเบอร์ ; โอ๊ต-ครับ-ผม ; โอ้โหเฮะคุง ; ไอแดดยามเช้า ; ฮีโร่ฟื้นคืนชีพ ; ฮุยเฉง ขอบคุณจริงๆครับ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 54 23:33:10 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 54 08:59:55 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 54 08:55:58 จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 05:03:13

ความคิดเห็นที่ 69 .... เป็นทริปที่สมบูรณ์มากๆเลยนะคะ เต็มอิ่มทั้งภาพแล้วเสียง(บรรยาย)เลยค่ะ เราเองคงไม่มีโอกาสได้เดินทางไกลๆแบบนี้ ขอบคุณมากๆที่พาเราเที่ยว ได้เห็นอะไรใหม่ๆ ได้ประสบการณ์ชีวิตเพิ่มขึ้นผ่านตัวอักษร และรูปสวยๆแบบนี้ จะติดตามชมไปตลอดนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ .. จากคุณ : โอลีพ/แม่น้องเซ้นต์ (olives) เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 05:23:35

ความคิดเห็นที่ 70 วันนี้มาทัน ตลาดยังไม่วาย เหอๆๆ ขอบคุณสำหรับ ภาำพสวยๆๆ รีวิวดีๆครับ จากคุณ : บินต่ำ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 05:51:16

ความคิดเห็นที่ 71 จะว่าไป ผมก็ไม่เคยไปอเมริกา   มันคงไกลเกินไปที่จะไป แต่มาอ่านรีวิวของพี่  ก็รู้สึกได้รู้จักโลกของอะเมริกา ขอบคุณสำหรับรีวิวที่ผ่านมาครับ และรอชมรีวิวตอนต่่อไปนะครับ จากคุณ : ชานมชงเอง เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 05:59:42

ความคิดเห็นที่ 72 ชอบที่คุณกาแฟบรรยายถึงตอนทำงานใหม่ๆจังค่ะ ทำให้คิดถึงตัวเองในช่วงทำงานใหม่ๆเหมือนกัน เป็นแบบเดียวกันเด๊ะเลยค่ะ ไม่ยอมพักผ่อน จนตอนนี้ แหะๆๆ เที่ยวกระจายเลย เป็นการพักผ่อนให้รางวัลตัวเองประจำปีค่ะ จากคุณ : torta เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 06:03:00

ความคิดเห็นที่ 73 วัยทองเหรอโกปี้ มาตอนตีสามเนี่ยน่ะ.... ขอบคุณสำหรับรีวิวดี ๆ ครับ เป็นประโยชน์สำหรับคนอยากไปเมกาจริง ๆ จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 06:22:17

ความคิดเห็นที่ 74 แปะกิ๊ฟให้ก่อน คืนนี้มาเม้นท์ให้นะกาแฟ จากคุณ : Palm Jung Won เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 06:44:15

ความคิดเห็นที่ 75 ตามมาอ่านมหากาพย์ต่อค่ะ ที่จบลงได้อย่างสวยงาม ต่อไปคงจะได้ดูรีวิวอื่นๆจากคุณกาแฟบ้าง ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆ น่าจะพิมพ์รวมเล่มขายนะคะ เดี๋ยวไปทำรีวิวตัวเองบ้างดีกว่า เอาหางแดงมาสู้กับหางแดงอีกทีหนึ่ง555 จากคุณ : Memories pink เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 06:44:33

ความคิดเห็นที่ 76 @  เป็นซีรี่ย์รีวิวที่ดูแล้วใช้พลังงานมากมายเลยครับ..     ขอชื่นชมในความพยายามจริงๆ @  มีเก็บข้อมูลแฟนๆ ด้วยเหรอครับ..เยอะมาก..แต่ละคนคง     จะยิ้มแก้มปริเลยล่ะคราวนี้.. @  มาส่งท้ายด้วยคนครับ..คราวหน้าคงมีเป็น NZ ใช่มั้ยครับ..     รอติดตามชมครับ... จากคุณ : MRBIG173 เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 06:57:55

ความคิดเห็นที่ 77 อารมย์แบบเนี้ย มันเป็นวิกฤตชายวัยกลางคนไม่ใช่หรือ 555 จากคุณ : SkyBox เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 07:07:07

ความคิดเห็นที่ 78 มาเวลาแปลก 1 ปี 3 เดือน 4 วัน เป็นเวลาแห่งความทรงจำ ที่ชาวบีพีได้เสพเรื่องราวดีดีจากอีกฟากโลก รวมถึงข้อมูลรายละเอียดอย่างครบครัน รีวิวชุดนี้ทั้ง 35 ตอน จะเป็นประวัติศาสตร์ พูดง่ายๆ สุดยอดครับ ยอดเยี่ยมมาก จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 07:10:14

ความคิดเห็นที่ 79 งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา bye USA   อ่านรีวิวนี้มันเหงาๆยังไงก็ไม่รู้อ่ะ ยังรออ่านรีวิวทริปอื่นอยู่นะคะ จากคุณ : แป๋วแว๋ว เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 54 07:25:18