อันตรายสุด ๆ !!! สำหรับผู้โดยสาร ที่ผู้บริหารคาเธ่ย์ แปซิฟิก ต้องไม่ปล่อยไว้ "ไล่ออก" ลูกเดียว
|
|
อันตรายสุด ๆ !!! สำหรับผู้โดยสาร ที่ผู้บริหารคาเธ่ย์ แปซิฟิก ต้องไม่ปล่อยไว้ "ไล่ออก" ลูกเดียว
อ่านข้อความ เฟซบุ๊กส่วนตัว ของผู้ที่อ้างตัวว่าเป็นแอร์โฮสเตส สายการบินคาเธย์ แปซิฟิก ที่กระหึ่มในโซเชียล มีเดีย ขณะนี้ ถือว่า อันตรายสุด ๆ ที่พนักงานสายการบินมีความคิดแบบนี้
เพราะเป็นความคิดอาฆาต มาดร้าย ต่อผู้โดยสารบนเครื่องบิน ที่ผิดกฎและระเบียบสายการบิน
ใครจะคาดการณ์ได้ ว่า "เธอ" จะควบคุมสติไม่ได้ในวันไหน และหากผู้โดยสารคนไหน ตกเป็นเหยื่อ ความอาฆาตของเธอ ถูกทำร้ายบนเครื่อง จะเกิดอะไรขึ้น ??
นี่มันสายการบินนะ ไม่ใช่รถสองแถว ที่ต้องมีนักเลงคุม
ดังนั้น ผู้บริหารสายการบินคาเธย์ แปซิฟิก จะเพียงแค่ตั้งกรรมการสอบสวนข้อมูล อย่างเดียวไม่ได้ เมื่อพบข้อเท็จจริง ต้อง "ไล่ออก" สถานเดียว เพื่อไม่ให้เป็นแบบอย่าง กับสายการบินอื่น ๆ และพนักงานคนอื่น ๆ
สายการบินต้องรักษาความปลอดภัย ให้กับผู้โดยสารระดับสูงสุด
คนที่เป็น "กัปตัน" รู้ดี เพราะหากวันไหน สภาพจิตใจไม่ปกติ กัปตันต้องหยุดพัก ห้ามขึ้นบิน และกัปตันต้องตรวจสภาพจิตใจทุก ๆ เดือน นี่เป็นมาตรฐาน ที่เป็นไปตามกฎ
แต่สายการบินนี้ กลับปล่อยให้แอร์โฮสเตส มีความคิดอาฆาต ผู้โดยสาร เข้าทำงาน และดูจากข้อความ ที่เธอโพสต์ แล้วไม่น่าจะมีเฉพาะเธอ ที่มีความคิดอาฆาต มาดร้าย ต่อผู้โดยสาร แต่น่าจะมีอีกหลายคน ที่คาเธย์ฯ ต้องขยายผลสอบสวนและควรมีมาตรการ ออกมา เพื่อให้ผู้โดยสารสบายใจ
อย่าทำเป็นเล่นไป ผู้โดยสารกำลังเอนหลัง งีบ โดยแอร์โฮสเตส เอาเข็มกลัด ที่ใช้กลัดผม หรือของมีคมเล็ก ๆ จิ้มตาผู้โดยสารที่ตัวเองมีความคิดอาฆาต มาดร้าย
ใครจะรับผิดชอบ .............คิดแล้วสยอง.........
"เศษกระดาษแผ่นนี้พวกอาชีพเดียวกับฉันรู้ดีว่ามันคืออะไร
ดูชื่อผู้โดยสารของฉันวันนี้เที่ยวบินจากกรุงเทพฯ ไปฮ่องกงเช้านี้สิ
ตอนที่รู้ว่ามีผู้โดยสารคนนี้บนเครื่อง ประตูเครื่องกำลังจะปิดพอดี
ที่จริงฉันเคยได้ยินเพื่อนๆบอกว่าไอ้อีตระกูลนี้ มันเดินทางไปฮ่องกงกับพวกเราบ่อยๆ ฉันยังเคยคิดว่าถ้ามีพวกมันบนเครื่อง ก็ต้องไม่มีฉันทำงานบนนั้น.
ฉันรีบบอกหัวหน้าว่าวันนี้คงทำงานไม่ได้แล้ว หัวหน้าตกใจว่าเป็นไร เมื่อกี้ยังดีๆอยู่ ไฟลท์ก็เต็ม ถ้าอยู่ๆใครไม่ทำงานซักคนที่เหลือก็เหนื่อยเลยนะนั่น
พอบอกเหตุผล หัวหน้าก็น่ารักบอกว่าเดี๋ยวย้ายให้ไปทำงานจุดอื่นไม่ต้องเจอกับมันก็ได้ แล้วเตรียมออกเดินทาง
ฉันรีบโทรหาที่ปรึกษาด่วน บอกว่าเอาอะไรไปราดหัวมันในไฟลท์นี้ได้มั้ย ได้คำแนะนำว่าอย่าทำ เพราะจะผิดกฎหมายฮ่องกงและไม่คุ้มค่ากัน ความรู้สึกโกรธ เกลียดพวกมันยังไม่จางหายจากเหตุการณ์การชุมนุมเมื่อวาน ทำให้คับแค้นใจยิ่งขึ้นจนน้ำตาไหลออกมา
ขณะเครื่องบินขึ้นฉันนั่งสงบสติอารมณ์ จนดีขึ้นแล้ว ก็คิดได้ว่า คนตระกูลนี้มันทำลายความสุขของคนไทยมามากพอแล้ว ฉันจะไม่ให้โอกาสพวกมันทำลายความสุขและความดีอีก ใจก็สงบขึ้นมาบ้าง บอกหัวหน้าว่าจะทำงานตามปกติ หัวหน้าก็ตกลงแต่ไม่ต้องไปบริการมัน (คงป้องกันปัญหาด้วย)
ตลอดเที่ยวบินมันสวมแว่นกันแดดและหลับเป็นส่วนใหญ่
มีแอบคิดแผนกับน้องคนไทยที่ไม่ชอบพวกมันเหมือนกัน ว่าจะเข้าไปพูดถากถางพ่อมันก่อนเครื่องลงดีมั้ย. แต่แล้ว สติก็ทำงานมากกว่าอารมณ์ ไม่เข้าไปตอแยกับมัน รู้สำนึกว่า ทำไปก็ไม่มีผลต่อคนที่จิตสำนึกบอดอย่างพวกมัน แถมเราอาจจะต้องเพิ่มภาระเรื่องที่ต้องต่อสู้ขึ้นอีก
"อย่าเพิ่มศัตรูในการต่อสู้ จากความโง่ไร้สติของตัวเอง
ฉันนั่งสงบใจคิดขณะเครื่องลง ความรู้สึกของเสธ. อ้าย ตอนที่พูดคำว่า " เสธ. อ้าย ได้ตายไปแล้ว " เมื่อเย็นวานนี้ คงเจ็บปวดมากกว่าฉันตอนนี้นัก ฉันกลั้นน้ำตาที่อยากไหลออกมาไว้แค่นั้น กลืนมันกลับเข้าไปในอก. บอกตัวเองว่า เราจะต้องต่อสู้กับคนเลวในบ้านเมืองอย่างมีสติ ด้วยปัญญา และความถูกต้องชอบธรรม
อย่างน้อยวันนี้ ฉันเอาชนะความโกรธ ความเกลียดอย่างแรง ที่มีอยู่ ไม่ให้มันมามีอำนาจสร้างปัญหาเพิ่มทุกข์ให้ฉันได้
แพรทองธาร วันนี้ไม่โดนฉันเอากาแฟสาดหน้า แต่มันไม่รู้ว่าฉันจะต่อสู้ ทำให้พวกมันไม่ได้อยู่เป็นเสนียด[^_^]บนแผ่นดินไทยอีกต่อไป"
| จากคุณ |
:
medasa 
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ธ.ค. 55 13:14:52
A:171.7.66.69 X:
|
|
|
| 
