.
เห็นต่างจาก คห.3 หลายประเด็น
ประเด็นแรก....ถึงแม้เขาข่มจิตใจได้ ไม่ได้ทำไปในเที่ยวบินนั้น แต่ต่อไปล่ะ ในเมื่อครอบครัวนี้ก็ต้องบินกับสายการบินนี้บ่อย ๆ ....จะวางใจได้หรือว่าเขาจะข่มใจได้ทุกครั้ง ?
ประเด็นต่อมา.....ใครจะคิดไม่ดีต่อใครอย่างไร เป็นเรื่องนานาจิตตัง และไม่มีใครทราบได้หรอกว่าใครคิดมาก แต่ไม่โพสต๋, หรือใครคิดน้อยเดียว แต่โพสต์...เนี่ย มันไม่ใช่เรื่องตายตัว
การสรุปว่า ทำตัวไม่ให้มีศัตรูดีที่สุด............แปลว่า....ในเรื่องนี้ คุณแพทองธารทำตัวให้มีศัตรูก่อนเอง..... อย่างนั้นหรือคะ >> ?
ประเด็นสุดท้าย.....การกระทำที่ผิดกฎใด ๆ ...ถ้าทำผิดก็คือ ผิดค่ะ...ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่รู้กันในเวลาต่อมา ความผิดนั้นจะกลายเป็น(ความ)ไม่ผิดไปได้หรือ ? ตรรกะแบบนี้ฟังดูแปลก ๆ นะคะ 