1.นี่ไม่ใช่การเล่นแง่เลยครับ แต่ผลของการกระทำคือข้อพิสูจน์การตัดสินใจ
ถ้าวันนี้คุณหงส์ฯบอกว่าตัดสินใจที่จะทำเรื่องนี้ ในอนาคต แต่ไม่ทำ นั่นไม่ใช่การตัดสินใจครับ จะเรียกว่าตั้งใจ คาดว่า หรืออะไรก็ได้
แต่ไม่ใช่ตัดสินใจ นี่คือหลักการ และหลักการคือความจริงครับ
ผมเสียดาย ที่คุณหงส์เลือกปฏิเสธคำตอบนี้
คุณสมบัติของผู้นำหลักสำคัญอย่างหนึ่งคือการตัดสินใจ และเป็นเหตุผลที่ผม
ขีดเส้นใต้ไว้แต่แรก ดังนั้น การที่คุณทักษิณเดินทางกลับประเทศไทย
คือวันนั้น คุณทักษิณตัดสินใจที่จะกลับมาต่อสู้ทางด้านคดีความ
(หากคุณบอกว่า ตัดสินใจจะไปกิน MK พรุ่งนี้ แต่ไม่ไป และนักบริหารทั่วโลก
นำคำนี้ไปใช้ว่าเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ มันจะไปขัดหลักการบริหารจัดการเลย)
ที่ผมไม่อยากขยายความไปเรื่องต่อสู้ว่าด้วยเรื่องอะไรอีก เพราะเกรงว่าประเด็น
จะแตกออกไปไกลเกินไป แต่วันที่คุณทักษิณกลับมาคือ กพ.2008 รัฐบาลสมัคร
นี่คือการพิสูจน์ว่าเขาจะมาต่อสู้คดีความ
ตอนนั้นสั่งฟ้องไปแล้วนะครับ จะมาอ้างว่า ไม่รู้ ไม่ตั้งใจไม่เตรียมตัวกลับมาสู้
ในเรื่องคดีความนี้ คนระดับนี้คงไม่ได้ น่าอายนะผมว่า ฮา
2.ผมถามในฐานะผู้นำครับ ไม่ใช่ในฐานะนายกรัฐมนตรี คุณหงส์คิดว่า
คุณทักษิณไม่ใช่ผู้นำใช่หรือไม่ ย้ำอีกครั้ง เข้มข้นขึ้น คุณหงส์เชื่อว่า
ทักษิณไม่ใช่ผู้นำใช่หรือไม่????
ส่วนคำถาม ถ้ายึดหลักของนักบริหาร และหลักของการเป็นผู้นำ
เมื่อเกิดความขัดแย้ง รุนแรงบานปลาย ผู้นำที่ดีจะต้องออกมารับผิดชอบผลงานของตน
คงเคยได้ยิน ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน และนี่คือความรับผิดชอบ
หนึ่งหลักการในการบริหารจัดการของผู้นำ
ดังนั้น คำตอบคือแนวทางที่อภิสิทธิ์เสนอ ใน คคห. ผม จึงเป็นสิ่งที่ควร ถูกต้อง
และเหมาะสมที่สุด ว่าแต่ แม้ว ไม่กล้าทำหรือครับ เพื่อให้บ้านเมืองมันเดินนะ??
ประชาชนทุกคน ได้รับการอภัยยกเว้นตัว ตั้งแง่ทำไม อีกฝ่ายได้เปรียบหรือไม่?
ในเมื่อมันเพื่อให้อภัยให้ประชาชนทั้งหมด และให้บ้านเมืองเดินหน้าได้!!!!