ความคิดเห็นต่อ "อาเศียรวาท" ผ่านบทกลอน จากหนึ่งในผู้อ่าน "มติชน"
หนึ่งในเสียงสะท้อนจากผู้อ่าน บทอาเศียรวาท ที่ตีพิมพ์ในมติชน
ฉบับวันที่ 5 ธันวาคม ที่ผ่านมา ได้แสดงความคิดเห็นเป็นบทกลอน
ได้อย่างน่าสนใจ มีถ้อยคำดังนี้
วันหนึ่งมี บทคำ จำสงสัย
แต่งขึ้นใน กาลมงคล แดนสยาม
คำสอดคล้อง เปรียบเปรย ต้องคิดตาม
สร้างคำถาม มากมาย ในสังคม
ยิ่งในกาล แตกแยก ทางความคิด
ตีความผิด เลวร้าย ไม่เหมาะ
แม้ประพันธ์ ด้วยคิดดี แลนิยม
คิดโสมม ตีความได้ ให้ชั่วเอย
ด้วยเปรียบเปรย ดังอาทิตย์ ให้สว่าง
ช่วยส่องทาง ให้อบอุ่น พอเหมาะสม
แต่นิกร หาและโหย เกินอุดม
ทุนนิยม ดังฝน ที่โปรยมา
ยิ่งเจริญ ยิ่งวัต:-)ิ่งหมักหมม
ทุนเก่าใหม่ สร้างปม เป็นปัญหา
เริ่มขัดแย้ง แตกเป็นกลุ่ม ก้อนเมฆา
ปรารถนา รบรา แย่งชิงกัน
ลมเย็น ฝนชุ่มฉ่ำ กลับเป็นพิษ
ลมร้อนแทรก ด้วยจิต ริษยา
ทำแผ่นดิน แตกแยก แบ่งพสุธา
เป็นพายุ สร้างธารา นองผืนดิน
ฝนน้ำตา เกาะชุ่ม กุมใบหน้า
ฝันคิดว่า ฟ้าสว่าง ดีไหมหนอ
อยู่ใต้แสง อุ่นสว่าง อย่างเพียงพอ
แสงจากพ่อ คือความหมาย เปรียบเปรยเอย...
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1354817577&grpid=&catid=01&subcatid=0100
เพราะหาเรื่องอะไรไม่ได้แล้ว เก็บทุกเม็ดที่จะเป็น
ประเด็นให้เกิดความขัดแย้ง น่าละอายจริงๆ