 |
เราก็ต้องยอมรับกันว่าที่ผมเล่าใน #26 คือสิ่งที่เรายอมรับกรายๆ คือเราพูดถึงมันมากไม่ได้ เพราะคงไม่มีใครอยากวิ่งเอาหัวโหม่งกระสุนเล่นโดยที่คนเลวแต่มีเส้นมีอิทธิพลยังลอยนวล
ดูเหมือนเราไปเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้มากนักเพราะเวลานึกภาพคนเลวมีอิทธิพลมาสักคน มันคงไม่ใช่โกงการอะไรของเราที่จะไปยุ่งกับเขา คนที่วิ่งชนส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนที่ขัดผลประโยชน์กันอยู่ หรือ คนที่ต้องสูญเสียคนที่รัก หรือ ถูกเบียดเบียนรังแกโดยคนมีอิทธิพลมีอำนาจบารมี แต่ไม่รู้จะไปเรียกร้องความเป็นธรรมจากไหน เพราะคนที่พอเรียกร้องได้ ก็มีชนักติดร่างแหไปกะคนไม่มีกับเขาด้วยโดยส่วนใหญ่ ไปฟ้องร้องเข้าหารังแต่จะความรั่วไปถึงหูให้คนเลวเหล่านั้นมารังคราญให้ทุกร้อนหนักกว่าเก่า ยิ่งถ้าไปมีเรื่องกับคนบางกลุ่มใน #26 ต่อให้คุณไปร้องเรียนกับสรยุทเขาก็ไม่กล้าเอาเรื่องคุณไปออกในเรื่องเล่าเช้านี้หรือเช้าไหน เพราะลำพังเขาเองก็ต้องวิ่งหาแบ๊คในเรื่องคดีไร่ส้มจะรอดมิรอดแหล่
ใน #26 ผมมาอ่านเอง อ่านไปอ่านมา ดูเหมือนว่าคนไม่ดี กับ คนมีอำนาจที่อุ้มคนไม่ดี มันจะแยกกันอยู่บ้าง คนที่มีอำนาจบารมีส่วนใหญ่จะถูกมองว่าเป็นคนดี มีคนยกย่องนับน่าถือตา ถ้าจะเลวด้วยมีอำนาจด้วยคงมีแต่น่าจะส่วนน้อยเพราะสังคมไทยปลูกฝังเรื่องความดีงามมาแต่เด็กจึงไม่ยอมรับ ส่วนคนเลวมักมีคนเน็คชั่นที่ดีกับคนมีอำนาจบารมี โดยการคอยสนับสนุน สร้างหน้าตา เป็นไม้เป็นมือให้คนมีอำนาจบารมี จึงมีความผูกพันกันฉันญาติมิตร เหมือนลูกเหมือนหลาน จึงยากอยู่ที่จะใจแข็งปล่อยให้บริวารลูกหลานต้องรับโทษจากการทำผิดกฏหมาย
หลายๆ คนใน รดน. มักเสนอเรื่องการสอนความดี คุณธรรม การสอนหิริโอตะปะ ซึ่งผมว่าเขาก็สอนกันมาเป็นพันๆ ปี มันก็ไม่เป็นผล มันอุดคติเกินไป เพราะคนเราเกือบร้อยทั้งร้อยเป็นปุถุชนมีรักโลภโกรธหลง ถ้านิยามของการทำดีคือการที่มีโอกาสทำเลวแต่ไม่ทำ ก็คงหาคนดียากอยู่ เอาแค่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่คุณเคยทำหรือคิดจะทำ จะด้วยอารมณ์พาไป, อารมณ์ชั่ววูบ, ใครๆ เขาก็ทำ, ขอสักครั้งในชีวิต, ฯลฯ เมื่อไม่มีใครรู้เห็นและสบโอกาส ส่วนใหญ่ก็ทำ แต่ก็เป็นเรื่องๆ ไป และขึ้นอยู่กับระดับหิริโอตะปะในแต่ละคน เลยคิดว่ากฏหมายนี่แหละพอพึ่งพาได้บ้าง แต่ก็อย่างว่ากฎหมายประเทศไทยมันถูกใช้ไม่ได้กับทุกคน
จริงๆ ผมก็คิดไม่ออกหรอกครับว่าจะแก้ปัญหากฏหมายไม่ถูกนำมาใช้อย่างเท่าเทียมได้ยังไง แต่ที่หลอกให้อ่านก็เพราะอยากให้เห็นรากเง่าของปัญหาความแตกแยก ปัญหาคอรัปชั่้น และ ความเหลื่อมล้ำของชนชั้นให้เห็นแค่นั้นเอง เพราะต่อให้เรามี รธน. เวอร์ชั่นแรก หรือปี 40, 50, 60, หรือ รธน. ที่ดีที่สุดในจักรวาล มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรถ้ามันไม่ถูกนำมาใช้ได้ แม้แต่ในการเลือกตั้ง อบต. ที่คุณว่ามา
ที่นึกเล่นๆ ขำๆ ก็อาจจะต้องอาศัยการเชือดไก่ให้ลิงดู แต่ผู้มากบารมีต้องใจแข็งหน่อย จะมาเห็นแต่ชื่อเสียงวงตระกูล ลูกหลาน บริวาร แม้แต่ตัวเอง ไม่ได้ ต้องใจแข็ง ผมว่าคนเลวระดับ otop ถ้าเห็นไก่ระดับประเทศถูกเชือด คงขยาด ขึ้นมาบ้าง คนดีจะได้มีที่พึ่งพิง
ยาแก้โรคใจอ่อนที่ผมพอนึกออกสำหรับพวกมากบารมี น่าจะเป็น ยาแก้โรคใจอ่อนตราพันท้ายนรสิงห์ ที่ไม่ว่าจะทำความดีความชอบมาอย่างไร ถ้าทำผิดกฏก็ต้องเป็นกฏ พระเจ้าเสือท่านรู้ซึ้งดีว่ายามันแรงแต่มีสรรพคุณสามารกำจัดการรุกรามของคนเลวได้ชะงักทั่วแผ่นดิน
จากคุณ |
:
. (ริชาร์ด)
|
เขียนเมื่อ |
:
13 ธ.ค. 55 01:10:35
A:124.121.165.162 X:
|
|
|
|
 |