สิ่งที่ดีสำหรับวันนี้ อาจไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับวันข้างหน้า
สมัยก่อนคนสนใจกับการออมมากๆ แม้กระทั่งคำขวัญ สุภาษิตเตือนใจที่สอนกันในโรงเรียน ก็ล้วนแล้วมีจุดมุ่งหมายที่การออม เพื่อให้มีกินมีใช้ในวันข้างหน้า
ไม่เหมือนกับสมัยนี้ พฤติกรรมของคนในสังคมเปลี่ยนไป
- สังคมเมือง
ทุกคนมีความรู้ด้านการเงินมากขึ้น และพยายามที่จะปรับชีวิตให้สามารถดำรงอยู่ต่อไปได้ภายใต้สภาวะแข่งขันสูงมากๆ อีกทั้งยังต้องคอยเตือนใจไม่ให้หลงใหล ฟุ้งเฟ้อไปกับ กระแสวัตถุนิยม ไอโฟน ไอแพด หรือ บางคนก็พยายามที่จะมีรถขับ โดยไม่สนใจเรื่อง รายจ่ายในอนาคต เช่น ค่าภาษี ประกันภัย ค่าบำรุงรักษา
สิ่งเหล่านี้ หากจะมามัวโทษ นโยบายประชานิยมของรัฐบาล มันก็ไม่ถูกทั้งหมด เพราะถึงจะไม่มีนโยบายของรัฐบาลมาสนับสนุน วัตถุนิยมยั่วใจเหล่านี้ก็ยังเป็นที่หมายปองของคนในสังคมเมืองอยู่ดี ยังไงก็ซืื้อ เพราะใจมันซื้อไปแล้วตั้งแต่แรกเห็น เพราะโลกทุนนิยมทุกวันนี้มันเปลี่ยนแปลงไปเร็ว เร็วเสียจนเราไม่อาจตามทันได้ด้วย วิธีแบบสมัยก่อน ต้องใช้ เงิน เงิน เงิน เงินเท่านั้นที่จะสามารถทำให้ตัวเราสามารถ รู้สึก ว่าเราก้าวตามโลกได้ทัน
- ส่วนสังคมชนบท
สมัยก่อนการปรับตัวเป็นไปอย่างช้าๆ ทุกคนพยายามทำการเกษตร แบบพอมีพอกิน เลี้ยงชีวิต อยู่กับธรรมชาติ หลีกหนีความสับสนวุ่นวายในสังคม สอดคล้องกับวิถีชีวิตของคนไทยในสมัยก่อน
แต่ด้วยพื้นฐาน ค่านิยมในสังคมไทย ที่บ้าเห่อ หลงไหล ความมั่งมี จอมปลอม อิจฉาริษยา เลยค่อยๆเปลี่ยนสังคมชนบท ให้กลายเป็นพวกบ้าวัตถุนิยม ฟุ้งเฟ้อ ตามสังคมเมืองอย่างช้าๆ สมัยก่อนจะได้ยินข่าว พ่อแม่ขายลูกกิน เพื่อเอาเงินไปฟุ้งเฟ้อ ซื้อทอง ซื้อรถ ซื้อบ้านหลังใหญ่ๆ อวดคนในหมู่บ้าน นั่นคือจุดเริ่มต้น แต่เดี๋ยวนี้ต้งแต่มีความเจริญทางการรับรู้ข่าวสาร โทรทัศน์ โทรศัพท์มือถือ หรือ อินเตอร์เน็ต ราคาถูก ทำให้คนในชนบทสามารถเข้าถึง และรับรู้การเปลี่ยนแปลงของโลก และสังคมที่เป็นไปอย่างรวดเร็ว ทุกวันนี้ก็แทบจะไม่แตกต่างกับสังคมเมืองเท่าไหร่
เพียงแต่ ต่างกันที่ ความสะดวกสบายในการหา สินค้าวัตถุนิยม เหล่านั้นมาบำเรอความอยากของตนเองเท่านั้น
ดังนั้น ถ้าคุณ โพ้นฟ้า จะมองปัญหาเรื่อง การออม ของคนไทยในปัจจุบัน
ผมคงบอกได้ว่า ไม่ว่ารัฐบาลจะมี นโยบายประชานิยมอย่างไร ก็ไม่มีทางตามความต้องการ ตามโลกของวัตถุนิยม ของคนในสมัยนี้และอนาคต ได้หรอกครับ
คุณเชื่อหรือไม่ว่า เด็กที่จบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ ตอนนี้ เช่นพวกที่เรียนการเงิน หรือเศรษฐศาสตร์ เขาไม่สนใจเรื่องการออมแล้วครับ
เพราะเขามีความรู้ที่ คิดเอาเอง ขอย้ำว่าคิดเอาเอง ได้ว่า เงินที่เราออมในปีนี้ มูลค่ามันจะลดลงไปครึ่งหนึ่ง เมื่อผ่านไป ไม่เกิน 10 ปี
ดังนั้น เด็กรุ่นใหม่บางคนเลือกที่จะออมเงินด้วย อสังหาริมทรัพย์ครับ
คอนโด บ้าน ที่ดิน เพียงแต่วัตถุนิยม เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้หรอกครับ เพราะพวกเขาโตมากับมัน เพียงแต่สิ่งที่ผมคิดว่าน่าจะทำ
คือการสอนให้เด็กรุ่นใหม่ รู้จัก กับคำว่า อดทน ครับ
ไม่ใช่การอดทนเพื่อ รอวันตอบสนองในสิ่งที่ปรารถนา อย่างหิวกระหาย อย่างนั้นจะอันตรายยิ่งกว่า อีกครับ
แต่ต้องเป็นการอดทน อย่างมีสติ รู้เท่าทัน การเปลี่ยนแปลง ของโลกยุคใหม่ ที่ใช้ความรวดเร็วในการเปลี่ยนแปลงเป็นหัวใจสำคัญ เช่นบางคนยังใช้ ไอโฟน4 อยู่เพราะเห็นว่าประสิทธิภาพยังใช้งานได้ ไม่ใช่เปลี่ยนตามไปเรื่อยๆ เพียงเพราะเห็นว่ามันตกรุ่น แค่นั้น โดยไม่ได้สนใจ ว่าคุ้มค่ากับการใช้งานจริงๆหรือไม่แบบนี้รับรอง ยังไงๆ ก็ไม่มีทางรู้จักออม
พิมพ์ไปพิมพ์มา เลยนึกถึงเรื่องการเมืองอีกตนได้ บางพรรค พอได้เป็นรัฐบาลทีนึงก็โกงกินมันอย่างกับคนอดอยากครับ เพราะนานๆได้เป็นที แบบนี้อาจจะเป็นอย่างที่ผมบอกก็ได้ครับ
อดทน อย่างหิวกระหาย พอได้มา เลยไม่ค่อยคิดถึงตอนยังไม่มีครับ
สุดท้ายคำตอบ เลยเป็นอย่างที่เห็น เพราะถ้าพรรคนี้สามารถ ระลึกถึงอย่างที่เคยเป็นเหมือนตอนก่อนหน้านี้ ที่อดทนเป็นฝ่ายค้านมาตั้งหลายปี ยังอดทนรอมาได้ เหมือนจะดี
ผมบอกได้คำเดียวว่า โอกาสดีๆคงไม่ได้มาบ่อยๆ เพราะคนไทยเป็นคนที่ไม่ค่อยให้โอกาสคนอื่นครับ ดังนั้นก็จงหัดดู รัฐบาลนี้ ที่ใช้โอกาสไม่เปลืองเป็นตัวอย่าง ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้โอกาสอีกนานเลยครับ
********** ขอคุยกับสมาชิกเรื่องรายได้และการออมภาคครัวเรือนต่อนะคะ **********{แตกประเด็นจาก P13066470}
