PANTIP.COM : P13098173 อยากคุยกับเสียงส่วนน้อยของประเทศ []

ความคิดเห็นที่ 3

ผมว่า เรื่องพวกนี้ ถ้าจะคุยกัน ก็คงต้องมีตัวอย่างประกอบด้วย จะได้มองภาพได้ชัด

การแสดงความเห็นต่าง ของเสียงข้างน้อย ก็เป็นบทบาทนึงในการปกครองระบอบประชาธิปไตยเหมือนกันนะครับ ถ้าเห็นต่างไม่ได้ ก็คงเป็นเผด็จการแล้ว

ทุกคนมีสิทธิทำหรือไม่ทำอะไรก็ได้ แต่ต้องคู่ไปกับหน้าที่ที่ต้องทำ

อย่างการเลือก สส. ทุกคนมีสิทธิเลือกใครก็ได้ หรือไม่เลือกใครเลยก็ได้ แต่ทุกคนมีหน้าที่ต้องออกไปเลือกตั้ง

ผมคิดว่าปัญหาที่จขกท. คิดว่าเป็นเพราะเสียงข้างน้อยไม่ยอมรับระบอบการปกครอง มันไม่ใช่หรอกครับ

แต่เป็นเพราะฝ่ายเสียงข้างมากไม่พยายามยอมรับสิทธิของเสียงข้างน้อยมากกว่า

อย่างการแก้รัฐธรรมนูญที่ดำเนินการมาครึ่งปีครั้งนี้ เป็นตัวอย่างของการไม่ยอมรับสิทธิของเสียงข้างน้อยอันนึง

ผมจำประเด็นที่ฝ่ายค้านพูดทั้งหมดไม่ได้ ก็ขอยกแค่ 2 ประเด็นมา

1.จำนวน สสร. ทางรัฐบาลพยายามจะให้เป็นการเลือกจังหวัดละ 1 คน แล้วประธานสภาเลือกอีก 22 คนรวมเป็น 99 คน

แต่ฝ่ายค้านพยายามนำเสนอ ตัวเลข 200 คน เป็นการเลือกจังหวัดละ 2 คน(ที่เหลือก็ไม่ใช่ประธานสภาเป็นคนเลือก) แบบที่ทุกคนมีสิทธิเลือก 1 คน เพื่อที่จะให้มีตัวแทนเสียงข้างน้อยในการร่างรัฐธรรมนูญ เพราะถ้าเลือกแบบนี้ ที่สองซึ่งอาจจะเป็นตัวแทนของอีกฝั่งกับที่หนึ่ง ก็ได้สิทธิด้วย การทำงานในแต่ละพื้นที่ ที่รับฟังความเห็นประชาชน จะได้มีการถ่วงและดุลกัน ในการให้ข้อมูลทั้งสองด้าน

ผมว่าเหตุผลมันก็ดี แต่รัฐบาลก็ไม่สนใจให้สิทธินี้ ทั้ง ๆ ที่บอกว่า จะพยายามเขียนให้เห็นประชาธิปไตยให้มากขึ้น

2. เรื่องระยะเวลาในการร่าง ตอนแรกต้นร่างรู้สึกจะให้ 180 วันเท่านั้น ตอนหลังในขั้นกรรมาธิการ ให้เป็น 240 วัน ซึ่งก็ยังสั้นอยู่ดี เพราะต้องนับรวมตั้งแต่การไปรับฟังความเห็นประชาชน แล้วกลับมานั่งเขียนจนเสร็จ ซึ่งตรงนี้ ถ้าอยากได้รัฐธรรมนูญที่ดีจริง ๆ ก็ควรให้ฟังและเขียนมากกว่านี้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่จะสามารถฟังความเห็นได้มากขึ้น มีเวลาประมวลรวมความคิดให้ตกผลึก ก่อนเริ่มเขียนอย่างจริงจัง

และเมื่อเขียนก็ต้องมีระยะเวลาการร้อยมาตราต่าง ๆ ให้มีความชัดเจน ไม่ต้องตีความกันมากมาย

ทั้งสองประเด็น เป็นตัวอย่างที่รัฐบาลไม่สนใจเปรียบเทียบข้อมูล ไม่ยอมรับฟังเสียงข้างน้อย

ทางเสียงข้างน้อย ก็ใช้วิธีการตามสิทธิ ร้องศาลรัฐธรรมนูญ เมื่อเป็นสิทธิทำได้ ศาลรับพิจารณา ก็ว่าไปตามกระบวนการ

พอศาลตัดสินตอนแรกก็ไม่ยอม ตอนหลังอยู่ดี ๆ ก็จะทำประชามติ

ที่พิมพ์ข้างบนมายาว ๆ จริง ๆ ผมอยากจะบอกแค่ตรงนี้แหละครับว่า การลงประชามติ ถ้าจะทำกันจริง ๆ สิทธิของเสียงข้างน้อย ที่ไม่เห็นด้วยกับการประชามติ ก็คือการไม่ออกไปทำประชามติ

เมื่อรัฐบาลต้องการความเห็นประชาชน เรียกประชุมประชาชนทุั้งประเทศ เริ่มต้นก็ต้องนับองค์ประชุม ถ้าคนออกมาไม่ถึง ก็ถือว่า ยังไม่ได้ข้อยุติ

ดังนั้นหน้าที่ของเสียงข้างมาก ก็ต้องพยายามเอาคนมาลงประชามติให้ถึงองค์ประชุม ไม่เกี่ยวกับฝ่ายต่อต้านหรอกครับ อันนี้ถ้ารัฐบาลสามารถรณรงค์ให้คนออกมาได้มาก ๆ ก็ได้สิทธิเปิดประชุม เพื่อลงมติแล้ว

จากคุณ : Lpg_Horse

เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 07:20:54 A:110.171.132.154 X:

ช่วยหาวิธีอธิบายหน่อยเถอะว่า ทำไม จึงยังได้ยิน เสียงส่วนน้อย โต้แย้ง เสียงส่วนใหญ่

ในเรื่อง การ ลงมติเลือก นายกรัฐมนตรี อภิสิทธิ์ เมื่อ ปี 2553 อยู่อีก

และ เสียงส่วนใหญ่ ที่ได้มีมติ รับ รัฐธรรมนูญ 50 แล้วนั้น

มีใครให้ความสำคัญมั่ง

หรือว่า เสียงส่วนใหญ่ นั้น ๆ

ไร้ค่า ไม่มีราคา เพราะ ไม่ตรงกับที่ตนต้องการ...........อิ อิ