PANTIP.COM : P13110057 ผมมองการชุมนุมที่โบนันซ่าด้วยความรู้สึกพิกลๆ มันสุกๆดิบๆบอกไม่ถูก []

ผมมองการชุมนุมที่โบนันซ่าด้วยความรู้สึกพิกลๆ มันสุกๆดิบๆบอกไม่ถูก

การครั้งนี้หลายคนแสดงความพอใจที่ได้มีการประกาศเจตนารมณ์ของคนเสื้อแดงในการสนับสนุนให้แก้ไขรัฐธรรมนูญ และคิดว่านี่คือผลที่พึงหวังแล้วของการชุมนุม

แต่..ผมมองว่าเหมือนเราย่ำอยู่ที่เดิม ไม่ได้ไปไหนเลย ไปแค่โบนันซ่านั่นแหล่ะ ไม่ได้้เข้าใกล้ที่ๆเราอยากจะไปเลย

เมื่อครั้งปลายสมัยของปชป. ปณิธานใหญ่ของคนเสื้อแดงที่ใช้เป็นหัวหอกพุ่งชนก็คือ ต่อต้านเผด็จการ ต่อต้านอำนาจแฝง ต่อต้านอำนาจอนุรักษ์นิยมที่ซ่อนตัวในมุมมืดของสังคมไทยแต่สามารถแสดงแสนยานุภาพออกมาได้โดยปืนและค้อน
เราต้องการปฏิรูปประเทศให้เป็นไปโดยอำนาจประชาชนที่ปราศจากการชี้นำของคนกลุ่มนี้
เราต้องการลบผลพวงของรัฐประหารอันเป็นรอยแปดเปื้อนของประวัติศาสตร์การเมืองของชาติไทย
และในเมื่อประชาธิปัตย์คือผลิตผลของคนกลุ่มนี้ และยังคงพยายามที่จะสืบสานขนบเดิมต่อไป เราจึงหลั่งไหลกันมารวมใจกันสร้างพลังขึ้นในนามคนเสื้อแดงและต่อต้าน
ต่อต้านจนบาดเจ็บล้มตายกันไปตั้งเท่าไร

ถ้าไม่รีบ...ต้องค่อยๆไป...ต้องเดินเกมส์...ต้องปลอดภัย ....
ถ้าต้องอะลุ้มอะล่วยกันขนาดนี้แล้ว ตอนนั้นเราชุมนุมเราเรียกร้องเร่งเร้าจนตายกันเป็นเบือไปเพื่ออะไร?

ผมหวังใจว่าองค์กรเสื้อแดงจะเติบโตก้าวหน้าเป็นการเมืองภาคประชาชนที่สำคัญ และมีเป้าหมายเพื่อประชาชนเป็นสำคัญ
อยากให้เสื้อแดงมีความหมายถึงฝ่ายก้าวหน้า ฝ่ายปฏิรูปสังคม ไม่ใช่แค่ฝ่ายทักษิณเท่านั้น
อยากให้มีโครงสร้างที่เข้มแข็งทางวิชาการ มีเจตนารมณ์ และแนวทางการดำเนินการที่แน่ชัด ไม่ใช่โครงสร้างหัวคะแนนแบบที่เป็นๆ
มีการเผยแผ่ในระดับปัญญาชนโดยกว้างขวาง นิสิต นักศึกษาควรได้รับการสร้างสมบ่มเพาะให้ข้อมูล เพื่อเป็นกำลังฝ่ายก้าวหน้าต่อไปควบคู่ไปกับมวลชนรากหญ้า

ฟังดูแล้วเหมือนผมเป็นคอมมูนิสต์เลยนะครับ แต่เชื่อเถอะ ไม่ใช่ ผมเรียกหาประชาธิปไตยเต็มใบต่างหาก
เราสนับสนุนพรรคการเมืองได้เท่าที่ผลประโยชน์จะสอดคล้อง และก็น่าจะเปลี่ยนแปลงได้ถ้าเห็นว่าไม่ตอบโจทย์
ผมคิดว่าพรรคการเมืองควรเป็นเครื่องมือของเรานะครับ ไม่ใช่เราเป็นเครื่องมือของพรรคการเมือง
การกำหนดบทบาทของตัวเองให้เป็นไปตามสถานการณการเมืองของเพื่อไทยตลอดเวลานั้นย่อมทำให้เจตนารมณ์ของคนส่วนหนึ่ง(น่าจะมากด้วย)ต้องกระทบกระเทือน
ยิ่งแกนนำส่วนมากในปัจจุบันผมมองเหมือนว่าจะหาความเป็นตัวของตัวเองยากขึ้นทุกที มันพร่าเลือนเกินไปแล้ว

อยากให้มีใครสร้างทางแยกให้เดินจริงๆ ผมเบื่อเส้นทางเดิมๆที่ลงท้ายด้วยโฟนอินแล้วครับ

จากคุณ : แอบมาซุ่ม

เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 09:07:09 A:223.204.107.120 X: