เป็นพระสงฆ์ที่ดี ไม่ใช่ออกทีวี ออกสื่อ แล้วจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ เห็นพฤติกรรมท่านแล้ว บอกได้เลยว่า ควรหยุดสอน หยุดเทศน์ หยุดเขียนหนังสือสอนคนอื่นก่อนชั่วคราว แม้ท่านจะชอบก็ตาม เพราะท่านอาการหนักแล้ว ท่านควรไปเรียนไปศึกษาธรรมวินัยในพุทธศาสนาเพิ่มเติม พระสงฆ์ ควรเป็นตัวอย่างหรือต้นแบบให้คนทั้งหลายเมื่อมองเห็นแล้ว มีอาการสำรวม กาย วาจา และใจ เกิดสติ มีสัมปชัญญะ และเกิดสมาธิ ความสงบ ปัญญา
แต่อาการที่ท่านไปเที่ยวตะเวณชิมอาหารร้านโน้น ออกร้านนี้ แล้วมาการันตีว่า "อร่อย จนลืมกลับวัด " มันฟ้องว่า ท่านไม่ได้สำรวมเท่าที่ควรจะเป็น รสอร่อยนั้น เป็นสิ่งที่ใครๆก็ชอบ แต่ความเหมาะสมที่ท่านจะพูดออกเผยแพร่แบบนั้น มันไม่ควรจริงๆ จริงอยู่ แม้ว่าท่านจะยังไม่บรรลุธรรมขั้นสูง แต่การฝึกจิต ฝึกใจให้มีสติ มีความสงบ สำรวม ไม่ติดในรส ก็เป็นสิ่งที่ควรจะฝึกปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ไม่อย่างนั้น ท่านจะเหลิงและหลุดไปจากพระธรรมวินัยมากไปกว่านี้ และต่อไป จะไม่มีใครเตือน
อย่างเช่น ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ว่า "ผู้ใดมัวแต่คำนึงถึงรสเปรี้ยว รสหวานและรสขม เป็น ผู้กำหนัดยินดีด้วยตัณหาในรส ไม่รู้สึกถึงความคิดในใจ (อัน เกิดขึ้นในขณะบรรพชาว่าจักทำที่สุดทุกข์) ผู้นั้นย่อมไม่พ้น ไปจากทุกข์.
จากคุณ |
:
Jitara
|
เขียนเมื่อ |
:
26 ธ.ค. 55 05:57:10
A:41.135.65.97 X:
|
|
|
|