 |
พศ. 500 สิ้นพระภิกษุนี, พศ 1000 สิ้นพระอรหันต์, พศ 1500 สิ้นพระโสดาบัน, พศ 2000 สิ้นนักปราชย์ผู้เรื่องศาสนาพุทธที่แท้จริง ยิ่งนานนับวันผู้รู้ถ่องแท้ในศาสนาพุทธยิ่งลดน้อยถอยลงตามลำดับ
พระสงฆ์จึงไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะแสดงธรรมโปรด โดยใช้ความคิดของตัวเอง เพราะอาจมีข้อผิดพลาดได้ ท่านที่บวชแล้วและได้เรียนธรรมคำสอนของพุทธองค์ จะพบว่าคำสอนของพระองค์ท่านนั้นเป็นสัจจะธรรมที่โต้แย้งไม่ได้
แต่ถ้าท่านฟังธรรมฟังเทศ หรือการแสดงธรรมของพระปัจจุบัน คำคมบางคำหรือคำสอนบางคำ ท่านไม่ต้องคิดลึก ก็สามารถพบเหตุผลแห่งธรรมชาติมาโต้แย้งทันทีคำสอนนั้นๆได้ทันที
ผมไม่อยากยกตัวอย่างให้อ่าน ว่าพระรูปใหนบ้างที่เทศแล้วสามารถหาข้อโต้แย้งได้ทัน เพราะเกรงใจพระที่เทศ เพราะท่านนั้นก็จิตเมตตาประสงค์ดี จึงยกอุปมาอุปมัยขึ้นมาสอนชึ้ให้เห็นเป็นตัวอย่าง แต่เมื่อไม่มีนักปราชย์แล้ว คำอุปมาอุปมัยหรือตัวอย่าง ย่อมเผยช่องโหว่เสมอ
เพราะฉนั้นพระนักเทศหรือพระที่ชอบแสดงธรรมหรือแสดงความเห็นออกสื่อ จงศึกษาคำสั่งสอนของพระศาสดาให้มากๆ เมื่อมีคำถามจากญาติโยมเข้ามาที่เป็นธรรมะ ก็ดึงคำสอนของพระศาสดาที่เคยสั่งสอนไว้ขึ้นมาตอบ จะได้ไม่มีข้อผิดพลาด
แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 55 15:12:04
| จากคุณ |
:
soigner 
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 ธ.ค. 55 15:06:50
A:58.10.99.26 X:
|
|
|
|
|
พระ ว....ขอแสดงความเห็นด้วย.....
