มีเรื่องเล่าว่า...
มีคน 2 คนเป็นเพื่อนกัน...ต่างร่วมเดินทางไปในทะเลทราย... ระหว่างทาง...เกิดโต้เถียงขัดแย้งไม่เข้าใจกัน เพื่อนคนหนึ่ง...พลั้งลงมือ...ตบหน้าอีกฝ่าย !!! คนถูกทำร้าย...เจ็บปวด...แต่ไม่เอ่ยวาจา...กลับเขียนลงบนผืนทรายว่า
"วันนี้...ฉันถูกเพื่อนรักตบหน้า"
พวกเขายังคงเดินทางต่อ...กระทั่งถึงแหล่งน้ำ พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำ...ชำระกาย... พลันคนที่ถูกตบหน้ากลับจมน้ำ ... เพื่อนอีกคนไม่รั้งรอ...เข้าช่วยชีวิต... คนรอดตาย...ยังคงไม่เอ่ยวาจา...กลับสลักลงไปบนหินใหญ่...
"วันนี้...เพื่อนรักช่วยชีวิตฉันไว้"
อีกคนไม่เข้าใจ...ถามว่า... "เมื่อถูกฉันตบหน้า...เธอเขียนลงทราย...แล้วทำไมเมื่อครู่...ต้องสลักบนหิน"
อีกคนยิ้มพราย...กล่าวตอบ "เมื่อถูกเพื่อนรักทำร้าย...เราควรเขียนมันไว้บนทราย ซึ่งสายลมแห่งการให้อภัย... จะทำหน้าที่พัดผ่าน...ลบล้างไม่เหลือ
... แต่เมื่อมีสิ่งที่ดีมากมาย...บังเกิด ... 
เราควรสลักไว้บนก้อนหินแห่งความทรงจำในหัวใจ... ซึ่งจะไม่มีสายลมแรงเพียงใด...ลบล้างทำลาย...."
.
จากคุณ |
:
ขัตติยานี
|
เขียนเมื่อ |
:
26 ธ.ค. 55 18:56:59
A:171.7.11.228 X:
|
|
|
|