13#
สรุปว่า
เป้าหมายของคุณน้องพรฯคือต้องการให้นักการเมืองที่ต้องรับผิดจากคดีนั้นๆไม่ต้องรับผิดใช่ไหมครับ?
ผมว่าก็มีคำถามซ้ำแบบนี้มาแล้วมากมาย คือ ตกลงแล้วพวกนั้นเขาผิดจริงหรือไม่?
สุดท้ายศาลก็เป็นผู้ตัดสิน ไม่เหมือนปี 35 แล้วก็เกิดประเด็นถกเถียงเป็นคดีๆ
แล้วก็มีคำเหน็บแนมประมาณว่า คดีไหนตัดสินชนะบอกศาลตรงคดีไหนแพ้ ศาลเอียง
สุดท้าย ไม่พ้นทักษิณอีก
แล้วตกลงเป้าหมายของเราคืออะไร? ต้องการแก้รัฐธรรมนูญมาตรานั้นจริงหรือ?
ผมอยากได้มาตราสิทธิแบบสิทธิความเป็นคนเรื่องการรักษาชีวิตตน เช่น
ประชาชนมีสิทธิที่จะได้รับการรักษาจากแพทย์ทั้งเอกชนหรือรัฐแม้ไม่มีสติ
ไม่ต้องรอตัวแทนเห็นชอบ แพทย์จะต้องรักษาชีวิตด้วยสำนึกของความเป็นแพทย์
ไม่ต้องมารอว่ามีปัญญาจ่ายหรือไม่ จะต้องได้รับการรักษาเมื่อร้ายแรงฉุกเฉิน
เพื่อรักษาชีวิตอะไรก็ได้นะที่ รพ.รัฐหรือเอกชนจะรับได้ เฉพาะอุบัติเหตุก็ยังดี
แบบนี้ล่ะที่ผมอยากได้
ส่วนที่บอกว่าจะดูแค่ประชาชนไม่ได้ ผมขอถามแบบชาวบ้านธรรมดาว่า
ก็ในเมื่อมันเป็นปัญหาของเขา แล้วพวกเราไปยุ่งกับพวกเขาทำไม?
แล้วเรื่องความเหลื่อมล้ำทางสังคมที่ชูไว้ แนวทางอยู่ตรงไหน?
ผมสงสัยว่ากฎหมายเรียกเก็บภาษีคนรวยเพิ่มที่กรณ์เสนอแล้วถูกปฏิเสธ
ประชาชนอย่างเราทำไมไม่แสดงออกว่าไม่เห็นด้วย
รัฐสวัสดิการที่สุนัยโม้ไว้ว่าจะทำแบบแคนาดาน่ะ ทำอย่างไร?
แค่นาจัดเก็บภาษีเงินได้กว่าร้อยละ40 เรามีปัญญาเหมือนเขาหรือ?
ผมเห็นเฮกันปาวๆ แต่ไม่รู้ว่ารัฐสวัสดิการเป็นอย่างไร?
สุดท้ายมาลงที่มาตรา 309 นี่คือแนวทางเพื่อการเหลื่อมล้ำทางสังคม?
นี่คือแนวทางเพื่อยุติความขัดแย้งของบ้านเมือง?
ถ้าจะกลัวว่าไม่อยากให้มีการยึดอำนาจอีก ไปโน่นเลยเพิ่มอำนาจให้ประชาชน
ไปหมวดโน้นเลย มาตรา 64 ระบุไปเลยว่าอำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชน
เพิ่มอำนาจต่อสิทธิพิทักษ์รัฐธรรมนูญให้ประชาชน แม้จะมีการยึดอำนาจ
หากมีการร้องมาจากประชาชน ให้การกระทำนั้นถือว่ามิชอบ
ผู้กระทำจะต้องรับโทษอาญาตามกฎหมายกำหนดไม่มียกเว้น ลองดู
ว่าเมื่อมันมาถึงมือเราให้เราได้สัมผัสได้แล้ว ใครมันจะกล้าทำอีก
พิมพ์ไปพิมพ์มาของขึ้น ขออภัยครับ - -"